Мёртвая зона - Кипелов

Мне никогда не войти в этот сад, в нем нет цветов для меня.

Я ненавижу штыки оград, бьющих в сплетение дня.

Мне не хватает в закрытых садах воздуха, рвущего плоть.

Кто слаб душою, спешит сюда, не в силах себя побороть.

Припев:

Сад не придуман мною, он — реален как ты,

Но ты идешь спокойно в сад пустоты.

Я не люблю безнадежности спин, верю в энергию лиц.

Против движения иду один, нарушив условность границ.

Прочь от аллеи железных святош, холод их песен страшит.

Следом за ними вошла в сад ложь, розы подняв на свой щит.

Припев:

Сад не придуман мною, он — реален как ты,

Но ты идешь спокойно в сад пустоты.

Там есть все, только нет души вместо росы белый жемчуг дрожит,

Робот птиц восковых сторожит, сад всем диктует законы.

Думать о будущем нет причин, прошлая жизнь под контролем машин

Ты выходишь из сада живым, но в сердце мертвая зона.

Прочь беги, пока хватает сил, беги на восход, в сад живой.

Прочь беги, пока хватает сил, беги на восход, в сад живой.

Прочь беги, пока хватает сил, беги на восход, в сад живой.

Прочь беги, пока хватает сил, беги на восход, в сад живой.

Ik zal deze tuin nooit betreden, er staan ​​geen bloemen voor mij in.

Ik haat de bajonetten van de hekken die de plexus van de dag raken.

Ik mis de vleesverscheurende lucht in gesloten tuinen.

Degenen die zwak van ziel zijn, haasten zich hier, niet in staat zichzelf te overwinnen.

Refrein:

De tuin is niet door mij uitgevonden, hij is echt zoals jij,

Maar je loopt rustig de tuin van de leegte in.

Ik hou niet van de hopeloosheid van spins, ik geloof in de energie van gezichten.

Ik ga alleen tegen de beweging in en schend de conventionele grenzen.

Weg van het steegje van ijzeren heiligen, is de kou van hun liedjes beangstigend.

Na hen kwamen leugens de tuin binnen, rozen op hun schild ophevend.

Refrein:

De tuin is niet door mij uitgevonden, hij is echt zoals jij,

Maar je loopt rustig de tuin van de leegte in.

Alles is er, alleen is er geen ziel in plaats van dauw, witte parels trillen,

De wassen vogel robot bewaakt, de tuin dicteert wetten aan iedereen.

Er is geen reden om aan de toekomst te denken, het vorige leven staat onder controle van machines

Je verlaat de tuin levend, maar er is een dode zone in je hart.

Ren weg terwijl je genoeg kracht hebt, ren naar de zonsopgang, naar de levende tuin.

Ren weg terwijl je genoeg kracht hebt, ren naar de zonsopgang, naar de levende tuin.

Ren weg terwijl je genoeg kracht hebt, ren naar de zonsopgang, naar de levende tuin.

Ren weg terwijl je genoeg kracht hebt, ren naar de zonsopgang, naar de levende tuin.