Дьявольский зной - Кипелов

Ты сменишь лицо, как наряд, ты войдешь в чье-то тело неслышно, как змея,

Ты кольцами сдавишь меня, дав понять, кто из нас в жизни лишний.

Твой вирус любви ядовит, он разрушит меня, но напрасны все слова —

Сгорю, как сухая трава, может, это мне послано свыше?

Любовь не может быть тихой игрой,

Достаточно искры одной, между нами — лишь дьявольский зной.

Припев:

Шепот молитвы в каменных стенах, лезвие бритвы на тонких венах,

Счастье наутро, горе под вечер, все так странно и вечно…

Пусть это будет зваться любовью — самой нелепой, самой земною,

Пусть это будет дьявольским зноем, зноем, сжигающим все.

Мне нравится эта война между светом и тенью, нечистым и святым,

Захочешь — мы все повторим от заката и до рассвета.

Я буду с тобой до конца, проклиная, бледнея от страха и любя,

Ты просишь все больше огня, но ты станешь щепоткою пепла.

Любовь не может быть тихой игрой,

Достаточно искры одной, между нами — лишь дьявольский зной.

Припев:

Шепот молитвы в каменных стенах, лезвие бритвы на тонких венах,

Счастье наутро, горе под вечер, все так странно и вечно…

Пусть это будет зваться любовью — самой нелепой, самой земною,

Пусть это будет дьявольским зноем, зноем, сжигающим все.

Любовь не может быть тихой игрой,

Достаточно искры одной, между нами — лишь дьявольский зной.

Припев:

Шепот молитвы в каменных стенах, лезвие бритвы на тонких венах,

Счастье наутро, горе под вечер, все так странно и вечно…

Пусть это будет зваться любовью — самой нелепой, самой земною,

Пусть это будет дьявольским зноем, зноем, сжигающим все.

Je verandert je gezicht als een outfit, je gaat onhoorbaar iemands lichaam binnen, als een slang,

Je knijpt me met ringen, zodat duidelijk wordt wie van ons overbodig is in het leven.

Je liefdesvirus is giftig, het zal me vernietigen, maar alle woorden zijn tevergeefs -

Ik zal branden als droog gras, misschien is het van boven naar mij gestuurd?

Liefde kan geen rustig spel zijn

Eén vonk is genoeg, er is slechts duivelse hitte tussen ons.

Refrein:

Een fluistering van gebed in stenen muren, een scheermesje op dunne aderen,

Geluk in de ochtend, verdriet in de avond, alles is zo vreemd en eeuwig...

Laat het liefde worden genoemd - de meest absurde, de meest aardse,

Laat het de hitte van de duivel zijn, de hitte die alles verbrandt.

Ik hou van deze oorlog tussen licht en schaduw, onzuiver en heilig,

Als je wilt, herhalen we alles van zonsondergang tot zonsopgang.

Ik zal tot het einde bij je zijn, vloekend, bleek van angst en liefdevol,

Je vraagt ​​om meer en meer vuur, maar je wordt een snuifje as.

Liefde kan geen rustig spel zijn

Eén vonk is genoeg, er is slechts duivelse hitte tussen ons.

Refrein:

Een fluistering van gebed in stenen muren, een scheermesje op dunne aderen,

Geluk in de ochtend, verdriet in de avond, alles is zo vreemd en eeuwig...

Laat het liefde worden genoemd - de meest absurde, de meest aardse,

Laat het de hitte van de duivel zijn, de hitte die alles verbrandt.

Liefde kan geen rustig spel zijn

Eén vonk is genoeg, er is slechts duivelse hitte tussen ons.

Refrein:

Een fluistering van gebed in stenen muren, een scheermesje op dunne aderen,

Geluk in de ochtend, verdriet in de avond, alles is zo vreemd en eeuwig...

Laat het liefde worden genoemd - de meest absurde, de meest aardse,

Laat het de hitte van de duivel zijn, de hitte die alles verbrandt.