Безумие - Кипелов

Пальцы дрожат, на стекле чертят символы силы,

Смотрят в холодную тьму орёл и змея,

Острая боль, словно скальпелем, сердце вскрыла,

Демон свободы сумел спрятать там смерть огня —

Огня, что лишён покоя,

Огня, что с тобою спорит,

Но не может вывести на свет!

Припев.

Безумье — твоё проклятье,

Спасенье твоё,

Над бездной в твоих объятьях

Вечность в испуге замрёт.

Истина здесь, ты её ощущаешь всей кожей,

Слишком близка, но не даст прикоснуться к себе,

Век твой молчит, для него твоя жизнь невозможна,

Вызов был брошен, стремительным вышел разбег —

Разбег, разорвавший цепи,

Разбег к недоступной цели,

Против ветра, на пределе сил.

Припев.

Безумье — твоё проклятье,

Спасенье твоё,

Над бездной в твоих объятьях

Вечность в испуге замрёт.

Соло.

Сверхчеловек ловит луч полуночного солнца,

Рану в груди исцелит ловко пойманный жар,

Смех и экстаз… Твой рассудок в агонии бьётся,

Боги мертвы — ты их в сумерках зимних распял —

Распял, чтоб назваться богом,

Выше власти рабов убогих,

Ради власти над самим собой!

Припев.

Безумье — твоё проклятье,

Спасенье твоё,

Над бездной в твоих объятьях

Вечность в испуге замрёт.

Безумье — твоё проклятье,

Спасенье твоё,

Над бездной в твоих объятьях

Вечность в испуге замрёт.

Vingers trillen, symbolen van macht zijn op het glas getekend,

Een adelaar en een slang kijken in de koude duisternis,

Scherpe pijn, als een scalpel, opende het hart,

De demon van vrijheid slaagde erin de dood van vuur daar te verbergen -

Vuur dat geen rust heeft

Het vuur dat ruzie met je maakt

Maar het kan niet aan het licht komen!

Refrein.

Waanzin is jouw vloek

jouw redding

Over de afgrond in je armen

De eeuwigheid zal bevriezen van angst.

De waarheid is hier, je voelt het met heel je huid,

Te dichtbij, maar laat me je niet aanraken,

Je leeftijd zwijgt, je leven is er onmogelijk voor,

De uitdaging werd gegooid, de run ging snel -

De run die de kettingen brak

Ren naar een ontoegankelijk doel,

Tegen de wind in, op de grens van kracht.

Refrein.

Waanzin is jouw vloek

jouw redding

Over de afgrond in je armen

De eeuwigheid zal bevriezen van angst.

Solo.

Superman vangt een straal van de middernachtzon

De wond in de borst zal genezen door behendig opgevangen warmte,

Gelach en extase... Je geest klopt van pijn,

De goden zijn dood - je kruisigde ze in de winterschemering -

Gekruisigd om een ​​god genoemd te worden

Boven de macht van arme slaven,

Ter wille van de macht over jezelf!

Refrein.

Waanzin is jouw vloek

jouw redding

Over de afgrond in je armen

De eeuwigheid zal bevriezen van angst.

Waanzin is jouw vloek

jouw redding

Over de afgrond in je armen

De eeuwigheid zal bevriezen van angst.