Gray Area - Kingdom of Giants, Caitlyn Mae

When I open up to speak

You hear another voice it’s so frustrating

Paint a picture in unlikely shades

(a world in which we get our shit together)

Which side of the grave are we on in the end

I can’t shake the thought

That I’m a fading memory

I can’t turn it off

It’s like a wave of disbelief

Every time we’re forced to fill the spaces

With another love another lie

Do you ever wonder can we escape it

Give it another go another try

Hesitation as I turn to leave

'cause when I look at you my world stops spinning

Which side of the page are we on in the end

I can’t shake the thought

That I’m a fading memory

I can’t turn it off

It’s like a wave of disbelief

Wanneer ik opensta om te spreken

Je hoort een andere stem, het is zo frustrerend

Schilder een afbeelding in onwaarschijnlijke tinten

(een wereld waarin we onze spullen bij elkaar krijgen)

Aan welke kant van het graf staan ​​we uiteindelijk?

Ik kan de gedachte niet van me afschudden

Dat ik een vervagende herinnering ben

Ik kan het niet uitschakelen

Het is als een golf van ongeloof

Elke keer dat we genoodzaakt zijn om de ruimtes te vullen

Met een andere liefde een andere leugen

Vraag je je ooit af of we eraan kunnen ontsnappen?

Probeer het nog een keer

Aarzeling als ik me omdraai om te vertrekken

want als ik naar je kijk stopt mijn wereld met draaien

Aan welke kant van de pagina staan ​​we uiteindelijk?

Ik kan de gedachte niet van me afschudden

Dat ik een vervagende herinnering ben

Ik kan het niet uitschakelen

Het is als een golf van ongeloof