Blue Dream - Kingdom of Giants

(We were stuck in a dream

And we built these walls out of nothing

And the hurt’s calling

And now the hurt’s calling

We couldn’t stop these walls from talking)

There’s a cancer growing in my head

Telling me to just keep quiet

You’re the ghost that’s always haunting me

In between the breath and silence

Let me breathe, it could be so simple, so simple

'Cause we were stuck in a dream

And we built these walls out of nothing

And the hurt’s calling

And now the hurt’s calling

We couldn’t stop these walls from talking

I guess I play the victim

Even though I know it’s my fault

I turn these nothings into somethings

Leaving nothing to learn from

And now you hang your head to slow songs

Let me breathe, it could be so simple, so simple

'Cause we were stuck in a dream

And we built these walls out of nothing

And the hurt’s calling

And now the hurt’s calling

We couldn’t stop these walls from talking

I let you in, you let me go

I left the light on you didn’t come home

Now I walk the halls with love’s ghost

Let me breathe, it could be so simple

Overthink everything too much

Let me breathe, it could be so simple, so simple, so simple

I let you in, you let me go

I left the light on you didn’t come home

Now things are looking grim

Not only are these walls talking

They’re paper thin

I let you in, you let me go

I left the light on you didn’t come home

Now things are looking grim

Not only are these walls talking

They’re paper thin

We were stuck in a dream

And we built these walls out of nothing

We were stuck in a dream

And we built these walls out of nothing

And the hurt’s calling

And now the hurt’s calling

We couldn’t stop these walls from talking

Loneliness is just the half of it

We couldn’t stop these walls from talking

(We zaten vast in een droom)

En we hebben deze muren uit het niets gebouwd

En de pijn roept

En nu roept de pijn

We konden deze muren niet stoppen met praten)

Er groeit een kanker in mijn hoofd

Zegt me dat ik gewoon moet zwijgen

Jij bent de geest die me altijd achtervolgt

Tussen adem en stilte in

Laat me ademen, het kan zo eenvoudig zijn, zo eenvoudig

Omdat we vastzaten in een droom

En we hebben deze muren uit het niets gebouwd

En de pijn roept

En nu roept de pijn

We konden deze muren niet stoppen met praten

Ik denk dat ik het slachtoffer speel

Ook al weet ik dat het mijn schuld is

Ik verander deze niets in iets

Niets overlaten om van te leren

En nu laat je je hoofd hangen bij langzame liedjes

Laat me ademen, het kan zo eenvoudig zijn, zo eenvoudig

Omdat we vastzaten in een droom

En we hebben deze muren uit het niets gebouwd

En de pijn roept

En nu roept de pijn

We konden deze muren niet stoppen met praten

Ik laat je binnen, jij laat me gaan

Ik heb het licht aangelaten, je bent niet thuisgekomen

Nu loop ik door de gangen met de geest van de liefde

Laat me ademen, het kan zo eenvoudig zijn

Overdenk alles te veel

Laat me ademen, het kan zo eenvoudig zijn, zo eenvoudig, zo eenvoudig

Ik laat je binnen, jij laat me gaan

Ik heb het licht aangelaten, je bent niet thuisgekomen

Nu ziet het er somber uit

Deze muren praten niet alleen

Ze zijn flinterdun

Ik laat je binnen, jij laat me gaan

Ik heb het licht aangelaten, je bent niet thuisgekomen

Nu ziet het er somber uit

Deze muren praten niet alleen

Ze zijn flinterdun

We zaten vast in een droom

En we hebben deze muren uit het niets gebouwd

We zaten vast in een droom

En we hebben deze muren uit het niets gebouwd

En de pijn roept

En nu roept de pijn

We konden deze muren niet stoppen met praten

Eenzaamheid is slechts de helft ervan

We konden deze muren niet stoppen met praten