Mit der Stimme eines Irren - Kettcar

Mit der Stimme eines Irren

Und den Händen eines Blinden

Erklär' ich dir den Himmel

Und im Morgengrauen

Ein Glauben ohne Gott

Und im Traum so als ob

Und je größer die Angst

Desto lauter das Pfeifen

In logischen Zeiten

(Du nicht, und ein Schwirren)

Du nicht, und ein Schwirren

Und die Stimme eines Irren

Und dann Linien überqueren

Die sie Grenzen nennen

Die für uns aber immer nur Linien waren

An trostlosen Tagen

An Träumen festhalten

Immer nur, immer nur so gut wie, wie die

Versprechen die wir brechen, aus Spaß

Immer nur, immer nur so gut wie, wie die

Platzenden Träume aus Glas

Immer nur, immer nur so gut wie, wie die

Pfeiler eines sterbenden Plans

Immer nur, immer nur so gut wie, wie die

Versprechen die wir brechen, aus Spaß

Wenn man Grenzen, die man zieht

Von oben immer nur als Linien sieht

Im Morgengrauen die Stimme eines Irren

Hier kommt ein Herz, das mich in Staunen versetzt

Wo der bleibt der Berg, der jetzt meinen Glauben versetzt

Ich brauch' keinen Schlaf, will im Mond versinken

Reich ohne Geld und Millionen verschenken

Halden voller Mist, beide Hände voll

Keiner weiß, was dieser Quatsch jetzt am Ende soll

Keiner weiß, irgendwas in diesem Lärm

Im Morgengrauen die Stimme eines Irren

An Träumen festhalten

Die immer wieder kamen

Keinen Sinn ergaben

Nicht überlegen

Es macht keinen Sinn

Einen Sinn zu ergeben

Also nicht drüber reden

Jeder kriegt, was er nimmt

Im Spiel, das der Vollidiot gewinnt

Und es ist nur eure Wahrheit

Wenn ihr glaubt dass sie stimmt

Immer nur, immer nur so gut wie, wie die

Versprechen die wir brechen, aus Spaß

Immer nur, immer nur so gut wie, wie die

Platzenden Träume aus Glas

Immer nur, immer nur so gut wie, wie die

Pfeiler eines sterbenden Plans

Immer nur, immer nur so gut wie, wie die

Versprechen die wir brechen, aus Spaß

Wenn man Grenzen, die man zieht

Von oben immer nur als Linien sieht

Met de stem van een waanzinnige

En de handen van een blinde man

Ik zal je de hemel uitleggen

En bij zonsopgang

Een geloof zonder God

En in een droom alsof

En hoe groter de angst

Hoe harder het fluitje

In logische tijden

(Niet jij, en een ritssluiting)

Jij niet, en een buzz

En de stem van een gek

En dan lijnen kruisen

die ze limieten noemen

Maar voor ons waren het altijd maar lijnen

Op sombere dagen

Vasthouden aan dromen

Altijd alleen, altijd alleen zo goed als ze leuk vinden

Belooft dat we breken voor de lol

Altijd alleen, altijd alleen zo goed als ze leuk vinden

Barstende dromen van glas

Altijd alleen, altijd alleen zo goed als ze leuk vinden

Pijler van een uitstervend plan

Altijd alleen, altijd alleen zo goed als ze leuk vinden

Belooft dat we breken voor de lol

Wanneer je grenzen trekt

Alleen van bovenaf gezien als lijnen

Bij het ochtendgloren de stem van een gek

Hier komt een hart dat me verbaast

Waar is de berg die nu mijn geloof verdringt?

Ik heb geen slaap nodig, ik wil in de maan zinken

Rijk zonder geld en miljoenen weggeven

Hopen vol rotzooi, beide handen vol

Niemand weet wat deze onzin uiteindelijk moet betekenen

Niemand weet iets in dit lawaai

Bij het ochtendgloren de stem van een gek

Vasthouden aan dromen

Wie bleef komen?

had geen zin

denk niet

Het slaat nergens op

Logisch zijn

Praat er dus niet over

Iedereen krijgt wat ze nemen

In het spel wint de idioot

En het is alleen jouw waarheid

Als je denkt dat het waar is

Altijd alleen, altijd alleen zo goed als ze leuk vinden

Belooft dat we breken voor de lol

Altijd alleen, altijd alleen zo goed als ze leuk vinden

Barstende dromen van glas

Altijd alleen, altijd alleen zo goed als ze leuk vinden

Pijler van een uitstervend plan

Altijd alleen, altijd alleen zo goed als ze leuk vinden

Belooft dat we breken voor de lol

Wanneer je grenzen trekt

Alleen van bovenaf gezien als lijnen