Sommer '89 (Er schnitt Löcher in den Zaun) - Kettcar

In Hamburg ging es los

In seinem alten, himmelblauen Ford Granada

Kasseler Berge, Würzburg, Nürnberg, Linz, Wien

Ließ er alles links liegen

Das Ziel war das Burgenland, die österreichisch-ungarische Grenze

In Mattersburg besorgte er sich «den besten Bolzenschneider, den man für Geld

kaufen konnte.»

Fast 400 Schilling

In Mörbisch am See checkte er in die Pension Peterhof ein

Kaufte sich einen Döner und wartete auf die Nacht

Um kurz nach eins klopfte es an seiner Tür

Der Verbindungsmann gab ihm einen Brief

Und verschwand wieder ohne ein Wort zu sagen

Er lernte den Brief auswendig und machte sich zu Fuß auf den Weg

Runter die Ödenburger Straße, vorbei an den letzten Laternen

Und kurz vor der Kehre in den Feldweg rechts rein bis ganz zum Ende

Die letzten hundert Meter weiter durch das hohe Gras

Hinein in das kleine Wäldchen

Die Grenzpatrouille um 3:30 abgewartet

Taschenlampe raus: drei mal kurz, zwei mal lang

Und dann auf der Lichtung sah er sie

Sie kamen

Gerannt

Es war im Sommer '89, eine Flucht im Morgengrauen

Er war der Typ, der durch die Nacht schlich

Und schnitt Löcher in den Zaun

An einer ungarischen Grenze

Im ersten Morgengrauen

Nur ein Bolzenschneider nötig

Für Löcher im Zaun

Im Sommer '89

Als sie durch den Zaun durch waren

Liefen sie so schnell es die Kinder zuließen

Bis zu den ersten Laternen

14 Menschen, drei Familien

Keine Champagnerkorken, kein Konfettijubel

Nur große Erleichterung und noch größere Erschöpfung

Sie gingen gemeinsam zum Busbahnhof, setzten sich auf die Bänke

Und warteten auf den 6:22er Bus nach Wien

Vor lauter Müdigkeit wurde kaum gesprochen

Nur einmal fragte ihn eins der Kinder

Was denn der Spruch auf seinem Dead-Kennedys-T-Shirt zu bedeuten hätte

Als der Bus dann pünktlich vorfuhr, gab er einem Vater seinen Wien-Stadtplan

Mit der eingekreisten Adresse der deutschen Botschaft

Er verteilte seinen letzten Schillinge noch auf die drei Familien

Und wünschte ihnen allen ein gutes Leben

Sie bedankten sich tränenreich und vielmals für alles

In einer Sprache und einem Dialekt, den er kaum verstand

Er vermutete damals, dass das Sächsisch war

Es war im Sommer '89, eine Flucht im Morgengrauen

Er war der Typ, der durch die Nacht schlich

Und schnitt Löcher in den Zaun

An einer ungarischen Grenze

Im ersten Morgengrauen

Nur ein Bolzenschneider nötig

Für Löcher im Zaun

Im Sommer '89

Zurück in Hamburg dann die große Einerseits-Andererseits-Diskussion

Am WG-Küchentisch mit seinen Freunden

Einerseits wäre die Aktion natürlich gut gemeint gewesen

Wegen den Familien und so

Aber andererseits wäre eine deutsche Einheit und darauf laufe die Entwicklung

der letzten Wochen nunmal hinaus, ein großer Fehler

Deutschland dürfe nie wieder ein Machtblock mitten in Europa werden

Und eine solche Hilfe zur Flucht der DDR-Bürger

Würde nur zur weiteren Destabilisierung der Verhältnisse beitragen

Also wie gesagt: «Die Aktion war menschlich verständlich

Aber trotzdem falsch.»

Er schlug mit der flachen Hand auf die Tischplatte

Und sagte so leise, wie es ihm grad noch möglich war:

«Ihr wisst, dass das Schwachsinn ist

Sie lassen alles zurück und sie fliehen und vielleicht…»

Er machte eine kurze Pause und überlegte

Ob er den letzten Satz wirklich sagen sollte

Aber kein Wort mehr

Eine komplette Stille trat ein

Die anderen tauschten nur Blicke aus, einige lächelten milde

Jemand legte sogar sacht eine Hand auf seine Schulter

Die Sekunden vergingen

Er stand auf, verließ das Zimmer

Jacke, Tür, Treppenhaus, Luft

Er nahm seinen alten Ford Granada

Und ward nie mehr gesehen

Der Rest ist Geschichte

Es war im Sommer '89, eine Flucht im Morgengrauen

Es war im Sommer '89, und er schnitt Löcher in den Zaun

Sie kamen für Kiwis und Bananen

Für Grundgesetz und freie Wahlen

Für Immobilien ohne Wert

Sie kamen für Udo Lindenberg

Für den VW mit sieben Sitzen

Für die schlechten Ossi-Witze

Kamen für Reisen um die Welt

Für Hartz IV und Begrüßungsgeld

Sie kamen für Besser-Wessi-Sprüche

Für die neue Einbauküche

Und genau für diesen Traum

Schnitt er Löcher in den Zaun

Het begon in Hamburg

In zijn oude hemelsblauwe Ford Granada

Kassel-gebergte, Würzburg, Neurenberg, Linz, Wenen

Hij liet alles achter

De bestemming was Burgenland, de Oostenrijks-Hongaarse grens

In Mattersburg kocht hij "de beste betonschaar die je voor geld kon kopen"

kan kopen."

Bijna 400 shilling

In Mörbisch am See checkte hij in bij Pension Peterhof

Kocht een döner kebab en wachtte op de nacht?

Kort na één werd er op zijn deur geklopt

De liaison gaf hem een ​​brief

En weer verdwenen zonder een woord te zeggen

Hij leerde de brief uit zijn hoofd en ging te voet op weg

Door de Ödenburger Straße, voorbij de laatste lantaarns

En net voor de haarspeldbocht rechtsaf het veldpad in tot het einde

De laatste honderd meter verder door het hoge gras

In het kleine bosje

Wachtte op de grenspatrouille om 3:30

Zaklamp uit: drie korte, twee lange

En toen zag hij haar op de open plek

ze kwamen

liep

Het was de zomer van '89, een ontsnapping bij de dageraad

Hij was het type om door de nacht te sluipen

En gaten in het hek knippen

Aan een Hongaarse grens

bij de eerste dageraad

Alleen boutenmessen nodig

Voor gaten in het hek

In de zomer van '89

Toen ze door het hek gingen

Ze renden zo snel als de kinderen zouden toestaan

Op naar de eerste lantaarns

14 personen, drie gezinnen

Geen champagnekurken, geen confetti proost

Gewoon grote opluchting en nog grotere uitputting

Ze gingen samen naar het busstation, gingen op de banken zitten

En wachtte op de bus van 06:22 naar Wenen

Ze spraken nauwelijks omdat ze zo moe waren

Slechts één keer heeft een van de kinderen hem gevraagd

Wat betekent het gezegde op zijn Dead Kennedys T-shirt?

Toen de bus op tijd stopte, gaf hij zijn vader zijn kaart van Wenen

Met het omcirkelde adres van de Duitse ambassade

Hij verdeelde zijn laatste shilling onder de drie families

En wenste ze allemaal een goed leven

Ze bedankten haar in tranen voor alles

In een taal en dialect die hij nauwelijks verstond

Hij nam destijds aan dat het Saksisch was

Het was de zomer van '89, een ontsnapping bij de dageraad

Hij was het type om door de nacht te sluipen

En gaten in het hek knippen

Aan een Hongaarse grens

bij de eerste dageraad

Alleen boutenmessen nodig

Voor gaten in het hek

In de zomer van '89

Terug in Hamburg en dan de grote een-zij-ander-zij-discussie

Aan de gedeelde keukentafel met zijn vrienden

Aan de ene kant zou de actie natuurlijk goed bedoeld zijn geweest

Vanwege de families en zo

Maar aan de andere kant zou er Duitse eenheid zijn en dat is waar ontwikkeling om draait

de laatste weken, een grote fout

Duitsland mag nooit meer een machtsblok in het midden van Europa worden

En zo'n hulp voor de ontsnapping van DDR-burgers

Het zou alleen maar bijdragen aan de verdere destabilisatie van de situatie

Dus zoals ik al zei: “De actie was humaan begrijpelijk

Maar nog steeds fout."

Hij raakte het tafelblad met de palm van zijn hand

En zei zo stil als hij kon:

"Je weet dat dat onzin is"

Ze laten alles achter en vluchten en misschien..."

Hij pauzeerde even en dacht erover na

Of hij echt de laatste zin moet zeggen

Maar geen ander woord

Er volgde een volledige stilte

De anderen wisselden alleen maar blikken, sommigen glimlachten mild

Iemand legde zelfs zachtjes een hand op zijn schouder

De seconden verstreken

Hij stond op en verliet de kamer

jas, deur, trappenhuis, lucht

Hij nam zijn oude Ford Granada

En werd nooit meer gezien

De rest is geschiedenis

Het was de zomer van '89, een ontsnapping bij de dageraad

Het was de zomer van '89 en hij zaagde gaten in het hek

Ze kwamen voor kiwi's en bananen

Voor de basiswet en vrije verkiezingen

Voor onroerend goed zonder waarde

Ze kwamen voor Udo Lindenberg

Voor de VW met zeven zitplaatsen

Voor de slechte Ossi-grappen

Kwam voor reizen over de hele wereld

Voor Hartz IV en welkomstgeld

Ze kwamen voor beter-wessi-uitspraken

Voor de nieuwe inbouwkeuken

En precies voor deze droom

Hij sneed gaten in het hek