21/04/20 - Kero Kero Bonito

Out of bed just after one

Don’t have time to catch the sun

All the bugs are at their business

And the flowers are in bloom

We take a note of their perfume

Underneath the pale spectre of the moon

And I just stand there waiting

Getting my sunbeams

Last night’s pasta in a tub

Out the fridge for lunch and breakfast

But as I sit down to eat

I hear a song riding the breeze

Happy birthday to Eloise

Their mom and dad both let out a cheer

They’re gonna throw a party another year

And I should take a walk for a bit

As I head up the road

A private ambulance zooms off into the distance

In silence, all the shops are closed

With rainbows painted on the glass

Covering notes that they hope to see us soon

But right now there’s not much they can do

I dodge a jogger or two

Back at home, I’m playing a game

Rewatch repeats, I set a call up with a friend

A means towards an end, 'til we can meet again

«Hey, so, how are you doing?»

«I'm okay, you know, the usual kinda weird»

So we animate the cosmos, darken our minds

Eventually the song heralds the dawn

I can’t stifle my yawns

I make my bed up after I floss

And tuck in tightly

For a new day

Even na een uur uit bed

Geen tijd om de zon te vangen

Alle bugs zijn voor hun zaak

En de bloemen staan ​​in bloei

We noteren hun parfum

Onder het bleke spook van de maan

En ik sta daar maar te wachten

Mijn zonnestralen krijgen

Pasta van gisteravond in een bakje

Uit de koelkast voor lunch en ontbijt

Maar terwijl ik ga zitten om te eten

Ik hoor een lied op de wind

Gefeliciteerd met je verjaardag Eloise

Hun vader en moeder juichten allebei toe

Ze gaan nog een jaar een feestje geven

En ik moet een stukje gaan wandelen

Terwijl ik de weg op ga

Een privéambulance zoomt in de verte in

In stilte zijn alle winkels gesloten

Met regenbogen op het glas geschilderd

Bedekkende aantekeningen dat ze ons snel hopen te zien

Maar op dit moment kunnen ze niet veel doen

Ik ontwijk een jogger of twee

Thuis ben ik een game aan het spelen

Herbekijk herhalingen, ik heb een afspraak gemaakt met een vriend

Een middel tot een doel, totdat we elkaar weer kunnen ontmoeten

"Hé, en hoe gaat het met je?"

"Ik ben oké, weet je, de gebruikelijke nogal raar"

Dus we animeren de kosmos, verduisteren onze geest

Uiteindelijk kondigt het lied de dageraad aan

Ik kan mijn geeuwen niet onderdrukken

Ik maak mijn bed op nadat ik heb geflost

En stop stevig in

Voor een nieuwe dag