Vraćam Se - Kemal Monteno, Arsen Dedic

Ona duga putovanja,

dani rasuti u snijegu;

zar je srcu sve to trebalo da shvati?

Ovo mi more više znači.

Ti će mi ljudi više dati.

Oni gradovi daleki još se dalji danas čine.

Niti zvijezde nisu bile tako sjajne.

Šume su pute svoje skrile,

a dvorci čuvali su tajne

i od nas.

Ref.

Vraćam se tu, da ti kažem:

Ovo sunce nek mi sja.

Vraćam se tu, draga

To su luke iz mog sna.

Vraćam se tu,

na toj zemlji gradim dom.

Vraćam se tu, i kažem draga —

Sve ću dijeliti sa njom.

Dok smo tražili svoj dio,

dio svijetla, dio sreće,

dok smo slijedili te ljubavi iz bajke,

zvalo je more svake noći

i blage oči moje majke.

Možda pošli bismo dalje

da se ne vratimo nikad,

ali dobro su nas čuvali ti lanci,

Za toplu obalu djetinjstva bili smo vezani ko čamci,

život sav.

Ref.

Die lange reizen,

dagen verspreid in de sneeuw;

moest het hart dat allemaal begrijpen?

Deze zee betekent meer voor mij.

Deze mensen zullen me meer geven.

Die steden ver weg lijken vandaag de dag nog steeds.

Ook waren de sterren niet zo helder.

De bossen verstopten zich,

en de kastelen bewaarde geheimen

en van ons.

ref.

Ik kom hier terug om je te vertellen:

Laat deze zon op mij schijnen.

Ik kom hier terug, schat

Dit zijn de poorten van mijn droom.

Ik kom hier terug,

Op die grond bouw ik een huis.

Ik kom hier terug, en ik zeg schat -

Ik zal alles met haar delen.

Terwijl we op zoek waren naar ons deel,

deel van licht, deel van geluk,

terwijl we die sprookjesliefdes volgden,

de zee riep elke nacht

en de zachte ogen van mijn moeder.

Misschien kunnen we verder gaan

om nooit meer terug te komen,

maar we werden goed bewaakt door die kettingen,

We waren vastgebonden aan de warme kusten van onze kindertijd als boten,

leven allemaal.

ref.