Nekako S Proljeća - Crvena jabuka, Kemal Monteno

Nekako s proljeca

uvijek meni doluta

neka ceznja tamna

tiha mudrost davna

Spustam ja stare kofere

na perone sudbine

to je miris zrelih godina

moj kaput, bas je tezak, najdraza

Nekako s proljeca

ja se sjetim starih drugova

probude se u meni

svi derneci pijani

Tad nosim stare cipele

one znaju moje ulice

to je boja, crnoponocna

moji koraci, bas su teski, najdraza

Ref.

I opet taj osjecaj samoce

kad nece nikog mene krene i hoce

i opet mrakom svoje pjesme bojim

pijan od zelje za usnama tvojim

sav sam ti od ludila, nekako s proljeca

Nekako s proljeca

sjeti mene nepravda

na pobjede, poraze

i sve lazne obzire

Napravim, racun prastanja

popijem, pusta mastanja

to je ukus, lijepog kajanja

moji kapci, bas su teski, najdraza

Nekako s proljeca

noc mi oci otvara

nemam san da uhvatim

nema dana da ne izludim

A hocu da te vodim ja tragom sunca, jugom maslina

to je dodir tvojih bedara

moja dusa, bas te voli, najdraza

Ref.

Op de een of andere manier uit de lente

altijd tegen mij

laat het verlangen donker

stille wijsheid lang geleden

Ik heb mijn oude koffers neergezet

op het platform van het lot

het is de geur van volwassen jaren

mijn jas, hij is erg zwaar, schat

Op de een of andere manier uit de lente

Ik herinner me oude kameraden

ze worden wakker in mij

alle derneci dronken

Dan draag ik oude schoenen

ze kennen mijn straten

het is een kleur, zwart en middernacht

mijn stappen zijn erg moeilijk, mijn liefste

ref.

En weer dat gevoel van eenzaamheid

wanneer niemand wil gaan en mij wil

en opnieuw met de duisternis van mijn lied schilder ik

dronken van verlangen naar je lippen

Ik ben helemaal gek, soort lente

Op de een of andere manier uit de lente

onthoud me onrecht

naar overwinningen, nederlagen

en alle valse overwegingen

Ik maak, een verslag van vergeving

Ik drink, lege fantasieën

het is een smaak, van mooi wroeging

mijn oogleden zijn erg zwaar, schat

Op de een of andere manier uit de lente

de nacht opent mijn ogen

Ik droom er niet van om te vangen

er is geen dag dat ik niet gek word

En ik wil je leiden in de voetsporen van de zon, in het zuiden van de olijfgaard

het is de aanraking van je dijen

mijn ziel, hij houdt heel veel van je, liefste

ref.