Так и надо - Калинов Мост

И в ветра пыльный рывок

Влетели горячие сны.

Возьми пригоршню тревог,

Светлей обрыва.

Последний детский упрек

Теряй в колодцах теснин

Кто плечи плетью увлек,

Пьет торопливо.

Когда зовет потолок

Увидеть небо в чистынь,

Дрожит слезою дорог

Смола полива.

А венок высыхает

В мокрый порох удач.

Помнят волны Сигая

Запах весел судач.

И туман прячет станы

Шкурой ранней овцы.

И урочицей станет

У берлоги цветынь.

А так ему и надо: в тропах лицо,

Светится лоб до восхода.

За так шагать в Анадырь,

Помнить крыльцо, ждать в рукавицах окота.

Успеть принять глазами

Первых собой, плакать в Узарень

В травах босой.

А так ему и надо.

En in de wind een stoffige eikel

Hete dromen vlogen binnen.

Neem een ​​handvol zorgen

Lichter dan de pauze.

Het laatste kinderachtige verwijt

Verlies kloven in de putten

Die de schouders droeg met een zweep,

Drinkt haastig.

Wanneer het plafond roept

Zie de lucht in reinheid,

Trillend van tranen van wegen

Hars water geven.

En de krans droogt op

In het natte poeder van geluk.

Denk aan de golven van Sigai

De geur van roeispanen is een snoek.

En de mist verbergt de kampen

De huid van een vroeg schaap.

En het wordt een les

Bij het hol zijn er bloemen.

En dus heeft hij nodig: in de paden van het gezicht,

Het voorhoofd gloeit tot zonsopgang.

Voor zo lopen naar Anadyr,

Denk aan de veranda, wacht in wanten op het lammeren.

Neem het met je ogen

Eerst alleen, huilen in Uzaren

Op blote voeten in het gras.

En dat is wat hij nodig heeft.