Уходили из дома - Калинов Мост

Голос пахнет костром, ветви стали шатром, ага.

Голос пахнет костром, небо тлеет шатром.

Это было тогда, когда мы уходили из дома.

Времена, когда мы навсегда уходили из дома.

Теплота твоих рук — обещаньем разлук, ага.

Теплота твоих рук — обещаньем разлук.

Это было весной, когда мы уходили из дома.

Времена, когда мы навсегда уходили из дома.

Это было тогда, когда мы уходили из дома.

Времена, когда мы навсегда уходили из дома.

Не ищи меня мать, ушел день обнимать.

Ты прости меня мать — пропал ночь обнимать.

Чья беда, что мы все навсегда уходили из дома.

Времена, когда мы навсегда уходили из дома.

Это было тогда, когда мы уходили из дома.

Времена, когда мы навсегда уходили…

Solo

Solo

Голос пахнет костром, небо тлеет шатром.

Теплота твоих рук — обещаньем разлук.

Голос пахнет костром…

De stem ruikt naar vuur, de takken zijn een tent geworden, ja.

De stem ruikt naar vuur, de lucht smeulend als een tent.

Het was toen we van huis vertrokken.

Tijden dat we voor altijd het huis verlieten.

De warmte van je handen is een belofte van scheiding, ja.

De warmte van je handen is een belofte van scheiding.

Het was in de lente toen we van huis vertrokken.

Tijden dat we voor altijd het huis verlieten.

Het was toen we van huis vertrokken.

Tijden dat we voor altijd het huis verlieten.

Zoek me niet moeder, de dag is voorbij om te knuffelen.

Vergeef me moeder - de nacht was voorbij om te knuffelen.

Wiens probleem is het dat we allemaal voor altijd het huis uit zijn gegaan.

Tijden dat we voor altijd het huis verlieten.

Het was toen we van huis vertrokken.

Tijden dat we voor altijd vertrokken...

Solo

Solo

De stem ruikt naar vuur, de lucht smeulend als een tent.

De warmte van je handen is een belofte van scheiding.

De stem ruikt naar vuur...