Рудники свободы - Калинов Мост

Прозвенел стрелою праздник вольный

Блеск знамен слезой благодари.

Песен искры танцы поднебесья,

Помним я и ты.

Где юнцы в зарницы долю звали,

А девченки взгляд дарили смелым.

Тень беды коварной в сон мизинца,

Не устерегли.

Знали мудрецы в осенний сон,

Что случится то случится.

Время пеленать стальным крылом,

Тление низин.

Знали мудрецы в плен рукавиц,

Не сорваться в небо птицей.

Скорбью умываться без надежд

В череде годин.

Но дозоры жгут и жгут костры,

Здесь сердца отвагу помнят.

Лица горцев каменеют вьюгой

Им неведом страх.

Клич орлиный весть звезды косматой

Закипают в гимны на губах.

И в ладонях пламенеют бронзой,

Рудники свободы, рудники свободы.

Рудники свободы.

Een gratis vakantie klonk met een pijl

Glans van banners met een traan bedanken.

Songs vonken dansen van de lucht,

Onthoud mij en jou.

Waar de jongeren het aandeel in de bliksem noemden,

En de meisjes wierpen een blik op de dapperen.

De schaduw van ongeluk verraderlijk in de droom van de pink,

Dat deden ze niet.

De wijzen wisten in een herfstdroom,

Wat er zal gebeuren, zal gebeuren.

Tijd om in te bakeren met een stalen vleugel

Smeulende laaglanden.

De wijzen wisten in gevangenschap van wanten,

Breek niet in de lucht als een vogel.

Verdriet om te wassen zonder hoop

In een reeks van jaren.

Maar de patrouilles branden en branden vreugdevuren,

Hier herinneren harten zich moed.

De gezichten van de hooglanders veranderen in steen met een sneeuwstorm

Ze kennen geen angst.

Schreeuw van de adelaar boodschap van de ruige ster

Ze koken in hymnes op hun lippen.

En in de handpalmen branden ze met brons,

Mijnen van vrijheid, mijnen van vrijheid.

Mijnen van vrijheid.