Поминать бессмертных - Калинов Мост

Белым — белым, ждали новый день,

Ночь дымилась под ногами.

Пели- пели, пропадали в тень,

В ледники прощались.

Шалым снегом-ветром, заметало

Все знакомые пути-дороги.

Жаром-жаром закипали ало

Имена.

Лезвием пугали сны молитвы,

Ставни стон глотали.

В час рассветный, тишиной облиты,

Солнцу принесли дары.

Долго, долго плакал без стыда

Материнскими глазами.

Только в бой звенела даль,

Где покой найдёшь.

Кликом, ликом плавили вожди

Взгляд отважных, взор достойных.

Лихо, лихо!

сыновей не жди-

Поминай бессмертных.

Wit - wit, wachtend op een nieuwe dag,

De nacht rookte onder de voeten.

Ze zongen, zongen, verdwenen in de schaduw,

Vaarwel aan de gletsjers.

Crazy sneeuw-wind, geveegd

Alle bekende paden zijn wegen.

Warmte-warmte apart gekookt

Namen.

Het mes beangstigde de dromen van gebed,

De luiken kreunden.

Bij het ochtendgloren, overgoten met stilte,

Geschenken werden naar de zon gebracht.

Lang, lang huilen zonder schaamte

Moeders ogen.

Alleen de afstand klonk in de strijd,

Waar vind je rust.

Met een klik, met een gezicht, smolten de leiders

Het uiterlijk van de dapperen, het uiterlijk van de waardigen.

Cool cool!

wacht niet op zonen

Denk aan de onsterfelijken.