Покориться весне - Калинов Мост

Вздрогнув, застынут часы — это знак вдохновенья.

Чувствуя запахи трав, ты не сможешь спокойно вздохнуть.

И когда вдалеке протрубит заблудившийся странник,

Ты на хрустальном коне отправишься в путь.

Ужин в покинутом доме будет грустным и поздним.

Мать и отец не дождутся сына к столу.

В предрассветном покое, они вдруг услышат слабые звуки —

Это птицы запели в саду.

Покоритья весне.

Вечер настигнет тебя, умоляя уснуть.

Ты остановишь коня у безмолвной реки.

В сонной прозрачной воде, засмеются русалки,

Предлагая испить, сладкую чашу любви.

Покориться весне.

Звезды, мерцая вдали, вспыхнут чуть ярче.

Мраморный след на воде — это тайна Луны.

Нежно-сиреневый дым — это забытый напиток.

Наглотавшись его, ты увидишь забытые сны —

Покоришься весне.

Geschrokken bevriest de klok - dit is een teken van inspiratie.

Als u de geuren van kruiden voelt, kunt u niet rustig ademen.

En wanneer een verdwaalde zwerver in de verte bazuint,

Je vertrekt op een kristallen paard.

Diner in een verlaten huis zal triest en laat zijn.

Moeder en vader wachten niet tot hun zoon aan tafel zit.

In de rust voor zonsopgang, horen ze plotseling vage geluiden -

Deze vogels zongen in de tuin.

Lente verovering.

De avond zal je inhalen en je smeken om te slapen.

Je stopt het paard bij de stille rivier.

In slaperig helder water zullen zeemeerminnen lachen,

Aanbieden om te drinken, de zoete beker van liefde.

Geef je op voor de lente.

De sterren, die in de verte fonkelen, zullen een beetje helderder flitsen.

De marmeren voetafdruk op het water is het geheim van de maan.

Bleke lila rook is een vergeten drankje.

Als je het doorslikt, zul je vergeten dromen zien -

Geef je op voor de lente.