По-прежнему - Калинов Мост

Гибкие строки сплетают узор,

Шепоты Оки края обнимают, —

Им не вернуться пугливой росой

В зелень мая.

Горстью украден размах без стыда, —

Были бы рады ослабить запястья.

Не шелохнуться в ревнивый удар,

Смерить прищуром глубокие пасти.

И несмышленым увидеть себя,

Греть завиток коры,

Бросить в затылок крик:

— Где ты только не был!

Пенил струи нерпой,

Ходил до рассвета туда-сюда.

Залпом меты отнял

Высечь вязь исподним,

Ронял в косы веток

Распыл утай.

Просится взглядом в некошеный стог,

Прячет добычу в лосиные шкуры,

Пьет поцелуй в январе,

Горькой весной.

В сумерках сговор с упрямым расторг,

Сталью поправил монгольские скулы,

Плач обернул в Навий зрень

Сгинуть в назой.

Высохло русло в песок,

В тропы — трещины, —

Даром просили еще

Б лица брызги.

Рядом остался один,

Верить прежнему.

И не спешит уходить,

Пыльной брысью.

Flexibele snaren weven een patroon,

Het gefluister van de Oka omhelst de rand, -

Ze zullen niet terugkeren als schuchtere dauw

In het groen van mei

Een handvol is gestolen scope zonder schaamte, -

We maken graag de polsen los.

Beweeg niet in een jaloerse klap,

Squint diepe monden.

En onnadenkend om jezelf te zien

Verwarm de krul van de schors,

Gooi een kreet in het achterhoofd:

- Waar ben je niet geweest!

Seal jet penis,

Heen en weer gelopen tot het ochtendgloren.

De meta in één teug weggenomen

Snijd het ondergoed uit

Gedropt in vlechten van takken

Utai-spray.

Vraagt ​​om een ​​kijkje in de ongemaaid hooiberg,

Verbergt prooi in elandenhuiden,

Een kus drinken in januari

Bittere lente.

In de schemering werd de samenzwering met de koppige beëindigd,

Staal rechtte de Mongoolse jukbeenderen,

Huilend verpakt in Navi vision

Omkomen in de neus.

Het bed is opgedroogd tot zand,

In de paden - scheuren, -

Ze vroegen om meer

B gezichtsspray.

Er was er nog één in de buurt

Geloof nog steeds.

En geen haast om te vertrekken

Stoffige spatten.