Отец работал - Калинов Мост

Отец работал с утра и до ночи.

Он так хотел, чтобы кроха-сыночек

Одет был модно и кушал сладко,

На чужое добро был не падкий.

Труд — основа всего.

Спасибо, папа!

Мама-учитель внесла свою лепту

В формирование интеллекта.

Не ахти какого — я не вникал,

Но мама вдолбила — кое-что я узнал.

Читай больше, сынок!

Спасибо, мама!

Птенец подрос, ступил на карниз,

Взмахнул крылами и бросился вниз.

Электротехнический институт

Гостеприимно кричал:

Тебя здесь ждут!

Добро пожаловать, парень.

Спасибо, Минвуз.

Я учился, но брат рок-н-ролл

Меня вкривь и вкось перемолол.

Я осмелел, стал наглее в речах,

Еще бы чуть-чуть, —

И мой корень зачах:

Ветер шумел в голове.

Но человек со стальными очами

Сказал — сколько можно дышать мелочами.

Пора различать, кому поклоняться,

Кому подпевать, ну, а чем гнушаться.

Шире разуй глаза.

Спасибо ему!

А я был юн, продолжал улыбаться.

Я крепко верил в веселое братство

Гитар, длинных волос, цветов,

Крутых скандалов, уверенных ртов.

Я любовался собой.

Бежали дни, летели года.

И шло бы так дальше, но вот беда:

Я не могу по ночам засыпать —

Один вопрос не дает мне спать:

Что нам поют?

Я сделал шаг на Калинов мост,

В руках дубина, в мыслях — авост.

Я бросил вызов стандартам эфира, —

Пусть содрогнется имя кумира!

Mijn vader werkte van de ochtend tot de avond.

Hij wilde zo graag het zoontje

Hij was modieus gekleed en at zoet,

Hij was niet belust op het welzijn van iemand anders.

Arbeid is de basis van alles.

Bedankt pap!

Moeder leraar deed haar best

Bij de vorming van intelligentie.

Niet zo heet - ik heb me er niet in verdiept,

Maar mijn moeder sloeg in - ik heb iets geleerd.

Lees meer zoon!

Bedankt mam!

Het kuiken groeide op, stapte op de richel,

Hij klapperde met zijn vleugels en rende naar beneden.

Elektrotechnisch Instituut

Hij riep gastvrij:

Ze wachten hier op je!

Welkom jongen.

Bedankt Minvuz.

Ik heb gestudeerd, maar broer rock and roll

Verdraaide en verdraaide me willekeurig.

Ik werd brutaler, werd brutaler in toespraken,

Nog een beetje -

En mijn wortel verdorde:

De wind raasde door mijn hoofd.

Maar een man met stalen ogen

Hij zei - hoeveel je in kleine dingen kunt ademen.

Het is tijd om te beslissen wie te aanbidden,

Met wie meezingen, nou ja, en wat te mijden.

Open je ogen wijd.

Dankzij hem!

En ik was jong, bleef glimlachen.

Ik geloofde sterk in een vrolijke broederschap

Gitaren, lang haar, bloemen,

Coole schandalen, zelfverzekerde monden.

Ik bewonderde mezelf.

Dagen vlogen voorbij, jaren vlogen voorbij.

En het zou zo doorgaan, maar hier is het probleem:

Ik kan 's nachts niet slapen -

Eén vraag houdt me wakker:

Wat zingen ze voor ons?

Ik deed een stap naar de Kalinov-brug,

In de handen van een club, in gedachten - avost.

Ik daagde de normen van de lucht uit,

Laat de naam van het idool huiveren!