Не придёт пора - Калинов Мост

Выдавят испарину хищные взгляды,

Сникнут непонятные стонами рядом.

Ров у реки — пни да коряги,

Здесь сопляки-соколы лягут

Плечо в плечо.

Выпьют беды хохотом гулкие души,

Палево нутра поздней клятвой притушат.

Лопнет воротник у беспутного брата,

Надвое разрубит век секира-расплата.

Высохнет кулак бесполезною дракой,

Свяжет День грозу свежесрубленой плахой.

Пеной пустой выкипят крики;

Кто за кустом видел великим

Слово свое,

Дело свое,

Слово свое,

Дело свое,

Не придет пора отвечать за потеху —

Не придет пора.

Roofzuchtige blikken zullen transpiratievocht uitpersen,

Onbegrijpelijk gekreun zal in de buurt vallen.

Een sloot bij de rivier - stronken en haken en ogen,

Hier gaan de snotvalken liggen

Schouder aan schouder.

Egaliserende zielen zullen problemen drinken van het lachen,

Het bleekgekleurde interieur wordt gedoofd met een late eed.

De kraag van een losbandige broeder zal barsten,

De bijlvergelding zal de eeuw in tweeën snijden.

De vuist zal opdrogen in een nutteloos gevecht,

Zal de dag van een onweersbui verbinden met een vers gesneden hakblok.

Geschreeuw zal leeg schuim wegkoken;

Wie achter de struik zag de grote?

eigen woord,

Het is jouw zaak,

eigen woord,

Het is jouw zaak,

De tijd zal niet komen om voor de lol te antwoorden -

De tijd zal niet komen.