Не плачьте, мама - Калинов Мост

Не плачьте, милая мама,

Сон — словно тонкая нить.

Рассвет крадется упрямо,

И жалко сына будить.

Его ждут синие горы

И бесконечный простор.

Ведут немые укоры

Пустой разговор.

Не плачьте, милая мама,

Прощанье будет без слов.

Искрится древнее пламя,

Покорно правде узлов.

Лишь небо встанет зарею,

Могучий солнечный луч,

Пойдет за сыном землею

Найти горний ключ.

От буйных Ветров,

От юных сердец,

Где в камень стекает награда.

От взгляда Богов,

От лада струн вещих,

Где каждый день петь ему надо.

Где тают ручьи —

Уносят гордыню вон.

Где стоны ничьи —

Колокольный звон, звон, звон.

Где зимы согреты

Дыханием нашим.

Где светится лето, лето, лето.

Все краше и краше, все краше и краше.

Да святится имя твое.

Не плачьте, мама.

Niet huilen, lieve moeder,

Slaap is als een dunne draad.

Dawn kruipt koppig,

En het is jammer om je zoon wakker te maken.

Blauwe bergen wachten op hem

En eindeloze ruimte.

Leid stille verwijten

Nutteloos gesprek.

Niet huilen, lieve moeder,

Afscheid zal zonder woorden zijn.

De oude vlam schittert

Onderdanig aan de waarheid van knopen.

Alleen de lucht zal bij zonsopgang opkomen,

machtige zonnestraal,

Zal de zoon van de aarde volgen

Zoek de bergsleutel.

Van hevige winden,

Van jonge harten

Waar de beloning in de steen stroomt.

Vanuit de ogen van de goden,

Van de fret van profetische snaren,

Waar hij elke dag moet zingen.

Waar stromen smelten

Neem de trots weg.

Waar is het gekreun van een gelijkspel -

Bel rinkelen, rinkelen, rinkelen.

Waar de winters warm zijn

Onze adem.

Waar het schijnt zomer, zomer, zomer.

Alles is mooier en mooier, alles is mooier en mooier.

Moge uw naam geheiligd worden.

Niet huilen, mam.