Накричали птицы - Калинов Мост

Накричали птицы белые дороги,

Талые сугробы молний с ливнями.

Чёрным опереньем опоясать стрелы,

Каменные свитки налегке прочесть.

Только Солнце просили наградой:

Кто искал объятий жарким поцелуем-

Голосом нездешним плавит пламя лам, пламя лам.

Звёздные чертоги в пыл мятежный пали,

Искрами рассвета косы заплетать.

Жаждой звали, свидетели Неба,

Жаждой пели:

Гнали лихолетья к огненным пределам

Пить стальную горечь, —

Солнце в небе пылало наградой!

Солнце в небе!

Vogels schreeuwden witte wegen

Smeltende bliksemschichten met buien.

Omcirkel pijlen met zwart verenkleed,

De stenen rollen zijn gemakkelijk te lezen.

Alleen de zon werd om een ​​beloning gevraagd:

Die knuffels zocht met een warme kus -

Met een onaardse stem smelt de vlam van lama's, de vlam van lama's.

De sterrenzalen vielen in een opstandige ijver,

Vlecht de vlechten met vonken van de dageraad.

Dorst werd geroepen, getuigen van de hemel,

Dorst zong:

Ze hebben de moeilijke tijden tot het uiterste gedreven

Drink staal bitterheid -

De zon aan de hemel brandde van de beloning!

De zon staat aan de hemel!