Бестия - Калинов Мост

Белокурый бестия, ты ещё живой,

Всё ещё не сломлен.

Жалят-жгут известия раной ножевой –

Их не счесть.

Леденеют сумерки, теплится укор

Тенью колоколен.

В чьей груди без умолку тьме наперекор

Будет честь?

Свирепеют градусы, плавится броня,

Знаки чуешь кожей.

Горечью возрадуйся вызовы принять

Наперёд.

Высыхает дерево прожитых эпох

Пепельной рогожей.

Схвачен незатейливо в узкий желобок

Древний брод.

А небо к сердцу храбрится,

В свой черед легко приценится

И не устанет восклицать:

«Путь держи прямой, избранник мой!».

Обретать величие в мареве пустынь,

Знать, не понаслышке.

Судьбы обезличены крепостью узды,

Как одна.

Добровольным выбором преданы огню

Бренные излишки.

Если драться выпало – правде присягнуть

Жизнь дана.

Наградные таинства, братская вина,

Тучи рвутся в клочья.

Тлеют сроки давности родственной виной

Протрезветь.

Позолота Севера бронзовые сны

Смелому пророчат.

Где извечно сеяли выдохом сквозным

Чистый свет.

А небо к сердцу храбрится,

В свой черед легко приценится

И не устанет восклицать:

«Путь держи прямой, избранник мой!».

Радость алая, ярый блеск созвездий,

Путь до искорок прямой.

Медь сырой листвы,

Долгий взгляд невесты,

Путь до искорок прямой.

Тропы рвут ладони,

Путь до искорок прямой.

До мольбы, до стона,

Путь до искорок прямой.

Blond beest, je leeft nog

Nog steeds niet kapot.

Sting-burn nieuws met een meswond -

Tel ze niet.

Twilight bevriest, verwijt glimmers

De schaduw van de klokkentorens.

In wiens borst onophoudelijk de duisternis in opstand

Zal het een eer zijn?

De graden razen, het pantser smelt,

U kunt de tekenen op uw huid voelen.

Verheug me bitter in de uitdagingen om te aanvaarden

Vooruit.

De boom van geleefde tijdperken droogt op

Essen matten.

Pretentieloos gegrepen in een smalle groef

Oude doorwaadbare plaats.

En de lucht is moedig voor het hart,

Op zijn beurt is het gemakkelijk te waarderen

En houd nooit op uit te roepen:

"Houd het pad recht, mijn uitverkorene!"

Om groots te worden in de waas van woestijnen,

Ken het uit de eerste hand.

Het lot wordt gedepersonaliseerd door het fort van het hoofdstel,

Als een.

Door vrijwillige keuze in brand gestoken

Sterfelijk overschot.

Als het gevecht uitviel - zweer op de waarheid

Het leven wordt gegeven.

Beloon sacramenten, broederlijke schuld,

De wolken worden aan flarden gescheurd.

Smeulende verjaringstermijn gerelateerde schuld

Ontnuchteren.

Vergulden van de bronzen dromen van het noorden

Ze profeteren tot de stoutmoedigen.

Waar voor altijd gezaaid door uitademing

Puur licht.

En de lucht is moedig voor het hart,

Op zijn beurt is het gemakkelijk te waarderen

En houd nooit op uit te roepen:

"Houd het pad recht, mijn uitverkorene!"

De vreugde van scharlaken, de heldere schittering van de sterrenbeelden,

Het pad naar de vonken is recht.

koper ruw gebladerte,

Lange blik van de bruid

Het pad naar de vonken is recht.

De paden scheuren de handpalmen

Het pad naar de vonken is recht.

Op een gebed, op een zucht,

Het pad naar de vonken is recht.