Азиатская - Калинов Мост

Где пламенел закат,

Ты, тоской объят,

Пробирался оврагом чёрным

И не слышны шаги,

Вечер след укрыл,

Берег серый плескался чёлном

Ждали вёсла рук игривых

Где покой влечёт,

Только путник мылся гривой

Да немел плечом

И остывал Онон,

Где, раздумий полн,

Ты не мог с уключиной сладить

Кто-то стерёг висок

И затылок жёг

Ивы стон

В отголосок ратный

Где-то степь дышала жарко,

Погонял окот

И прощаться было жалко

В ледяной поход

Торопел покой сердечный

Чистотой сумы

Прозвенеть искрою вечной

В закрома зимы…

Waar de zonsondergang brandde

Jij, omarmd door melancholie,

Ik baande me een weg door een zwart ravijn

En er worden geen stappen gehoord

Avond bedekte het pad

Het grijze strand klotste als een kano

Wachten op de roeiriemen van speelse handen

Waar vrede brengt

Alleen de reiziger waste zijn manen

Ja, gevoelloze schouder

En Onon koelde af,

Waar, vol gedachten,

Je kon de dolle niet aan

Iemand bewaakte de tempel

En de achterkant van het hoofd verbrand

wilg kreunen

In de echo van het leger

Ergens ademde de steppe heet,

reed lammeren

En het was jammer om afscheid te nemen

Op een ijswandeling

Gehaast gemoedsrust

De zuiverheid van de tas

Laat de eeuwige vonk klinken

In de bakken van de winter...