Une lettre oubliée - Juliette, Guillaume Depardieu

Mon amour, ma bien aimée

Me voici trop loin de toi

Comment survivre éloigné

De ton cœur et de tes bras?

De mon cœur et de mes bras

Tiens, je l’avais oubliée

Cette lettre et qui ma foi

Peut me l’avoir envoyer?

Si tu savais quel ennui

Loin de nos jeux amoureux

Est-ce André ou Henri

Ou Paul aux si beaux yeux?

Rien ne distrait la folie

Qui l’entoure mais rien ne peut

Détourner mon cœur épris

Oh non, ça ne peut être lui

Mon cœur, mon feu, ma joie

Je reviendrai sois en sûre

Vrai c’est la première fois

Que je vois cette écriture

Ton portrait posé sur moi

Me protège et me rassure

Cette lettre entre mes doigts

Serait-elle une imposture?

Oui l’Enfer est de ce monde

Mais le pire est de compter

Ces jours, ces heures, ces secondes

Qui nous tiennent séparés

J’ai beau chercher dans la ronde

De mes amoureux passés

Dans quel amnésie profonde

Cet amant là c’est noyé

Mon amour, ma toute belle

Je t’aime et je t’aime tant

Il n’y a rien d'éternel

Rien qui ne résiste au temps

Un baiser sur ta prunelle

Sur ta bouche tout autant

Rien qui ne résiste au temps

Et la mémoire est cruelle

Mais adieu ma vie, mon cœur

Il faut bien que je m’en aille

On m’apelle, il est six heure

A demain, vaille que vaille!

A moins que ton artilleur

N’ait pour seules funérailles

Que les tranchées et la peur

Le vacarme et la mitraille

Sur ces pages abimées

Il manque une ultime morsure

La certitude affirmée

D’une simple signature

Mon amour, si d’aventure

Au front je devais tomber

Je voudrais que tu me jure

De ne jamais m’oublier

Mijn liefste, mijn geliefde

Hier ben ik te ver van jou

Hoe op afstand te overleven?

Vanuit je hart en je armen?

Uit mijn hart en uit mijn armen

Hé, ik was het vergeten

Deze brief en wie mijn geloof

Kun je het naar mij versturen?

Als je wist hoe saai

Ver van onze liefdesspelletjes

Is het André of Henri

Of Paul met zulke mooie ogen?

Niets leidt de waanzin af

Wie hem omringt, maar niets kan?

Kap mijn liefhebbende hart

Oh nee, hij kan het niet zijn

Mijn hart, mijn vuur, mijn vreugde

Ik kom zeker terug

True, het is de eerste keer

Dat ik dit schrijven zie

Jouw portret op mij geplaatst

Bescherm me en stel me gerust

Deze brief tussen mijn vingers

Zou het een schijnvertoning zijn?

Ja de hel is van deze wereld

Maar het ergste is om te tellen

Deze dagen, deze uren, deze seconden

die ons uit elkaar houden

Het maakt niet uit hoeveel ik rondzoek

Van mijn vroegere minnaars

In welk diep geheugenverlies?

Deze minnaar daar is verdronken

Mijn liefste, mijn mooie

Ik hou van je en ik hou zo veel van je

Er is niets voor altijd

Niets dat de tand des tijds niet doorstaat

Een kus op je pupil

Net zo veel op je mond

Niets dat de tand des tijds niet doorstaat

En het geheugen is wreed

Maar vaarwel mijn leven, mijn hart

ik moet gaan

Ze bellen me, het is zes uur

Tot morgen, wat er ook gebeurt!

Tenzij je schutter

Heeft alleen begrafenissen

Dan de loopgraven en de angst

Het lawaai en de grapeshot

Op deze beschadigde pagina's

Het mist een laatste hap

De bevestigde zekerheid

Met een simpele handtekening

Mijn liefste, als het toeval is

Vooraan moest ik vallen

Ik wil dat je tegen me zweert

Om mij nooit te vergeten