La Plaie - Josman

Au nom du père et du fils, j’ai vu la haine et le vice

J’pourrais pas changer la Terre mais j’mets ma pierre à l'édifice

On tisse et on défait les liens, y’a des valeurs auxquelles je tiens

J’pense aux enfants du monde et j’pense aux enfants des miens

Y’a plusieurs toi à double face yeah, on s’parle plus trop, on s’double tape

On survit pour le cash, quand il se cache, on se fâche

J’veux pas qu’le temps me casse la figure, j’veux pas qu’le temps me fasse la

piqure

La vie tue et l’habitude parfois nous mène la vie dure

Viens, prend un sac, on s’barre d’ici, le monde nous opresse

On s’contentera du nécessaire, d’amour et d’eau fraîche

Un peu de tendresse, viens on s’barre le temps presse

J’ai besoin de la clé, pour refermer la plaie

Les meufs, c’est pas comme autrefois, té-ma c’qu’elles nous laissent entrevoir

Attend, tu sais qu’des femmes sont mortes pour que tu prennes une autre voie?

Nan, franchement, c’est n’importe quoi, parfois ce monde me désole

La misère, le désordre, chérie viens, on s’en va loin des Hommes

J’sais pas de quoi est fait demain, j’sais pas quoi faire de mes mains

J’sais pas quoi faire de mon biff mais fais gaffe où tu mets ton piff

Une tasse de thé puis un zder, j’vois la face cachée de l’iceberg

Les idées d’l’Homme ont rétrécies, réveille-toi, réfléchis

Viens, prend un sac, on s’barre d’ici, le monde nous opresse

On s’contentera du nécessaire, d’amour et d’eau fraîche

Un peu de tendresse, viens on s’barre le temps presse

J’ai besoin de la clé, pour refermer la plaie

Yeah, yeah, yeah, yeah, yeah

Yeah, yeah, yeah, yeah, yeah

Yeah, yeah, yeah, yeah, yeah

Yeah, yeah, yeah

Mon cœur n’est pas rose, il est noir

Et dans l’noir, j’allume un spliff, c’est ma lueur d’espoir

C’est toujours la même histoire, j’inspire, j’oublie c’qui m’entoure

La vie ou la mort, c’est la même, c’est chacun son tour, yo

La vie, c’est des hauts et des bas donc j’cherche son sens, han

Le paradis, paraît-il, s’rait la récompense, han yeah

Entre Dieu et le diable, le bien et le mal, les sourires et les larmes

L’amour et la haine, le propre et le sale, on n’sait plus sur quel pied on danse

Han, j’rêve de m’envoler quand j’ferme les yeux

Ici-bas, plus rien n’est merveilleux

À g’noux devant Dieu, j’regarde vers les cieux

J’ai le cafard, la vie, c’est la vie, c’est quoi?

La vie, c’est la vie, c’est des choix

Entre les peines et les joies, des chemins, des sentiers, des voies

Et même si au fond, j’ai la foi, c’est de trop loin que je vois

Le ciel est beaucoup trop grand, j’tiens pas l’futur entre mes doigts

In de naam van vader en zoon, ik heb haat en ondeugd gezien

Ik kon de aarde niet veranderen, maar ik legde mijn steen op het gebouw

We weven en maken banden los, er zijn waarden die ik koester

Ik denk aan de kinderen van de wereld en ik denk aan de kinderen van mij

Er zijn meerdere jij met twee gezichten, ja, we praten niet veel meer, we dubbeltikken elkaar

We overleven voor het geld, als het zich verbergt, worden we boos

Ik wil geen tijd om mijn gezicht pijn te doen, ik wil geen tijd om me pijn te doen

steek

Het leven is dodelijk en de gewoonte maakt het leven soms moeilijk

Kom op, pak een tas, laten we hier weggaan, de wereld onderdrukt ons

We nemen genoegen met wat nodig is, liefde en vers water

Een beetje tederheid, laten we gaan, de tijd dringt

Ik heb de sleutel nodig om de wond te sluiten

Meisjes, het is niet zoals vroeger, kijk wat ze ons laten zien

Wacht, weet je dat vrouwen stierven voor jou om een ​​andere weg in te slaan?

Nee, eerlijk gezegd, het is onzin, soms maakt deze wereld me verdrietig

Ellende, wanorde, schat, kom op, we gaan weg van Men

Ik weet niet waar morgen van gemaakt is, ik weet niet wat ik met mijn handen moet doen

Ik weet niet wat ik met mijn biff moet doen, maar pas op waar je je piff neerzet

Een kopje thee en dan een zder, ik zie de verborgen kant van de ijsberg

De ideeën van de mens zijn gekrompen, word wakker, denk na

Kom op, pak een tas, laten we hier weggaan, de wereld onderdrukt ons

We nemen genoegen met wat nodig is, liefde en vers water

Een beetje tederheid, laten we gaan, de tijd dringt

Ik heb de sleutel nodig om de wond te sluiten

Ja, ja, ja, ja, ja

Ja, ja, ja, ja, ja

Ja, ja, ja, ja, ja

Ja, ja, ja

Mijn hart is niet roze, het is zwart

En in het donker steek ik een spliff aan, het is mijn sprankje hoop

Het is altijd hetzelfde verhaal, ik inspireer, ik vergeet wat me omringt

Leven of dood, het is hetzelfde, iedereen is aan de beurt, yo

Het leven gaat met ups en downs, dus ik ben op zoek naar de betekenis ervan, han

Het paradijs, zo lijkt het, zou de beloning zijn, han yeah

Tussen God en de duivel, goed en kwaad, glimlach en tranen

Liefde en haat, schoon en vies, we weten niet op welke voet we dansen

Han, ik droom ervan weg te vliegen als ik mijn ogen sluit

Hier beneden is niets meer geweldig

Op mijn knieën voor God, ik kijk naar de lucht

Ik ben blauw, het leven is het leven, wat is het?

Het leven is het leven is keuzes

Tussen verdriet en vreugde, paden, paden, wegen

En hoewel ik diep van binnen geloof heb, is het te ver dat ik zie

De lucht is veel te groot, ik heb de toekomst niet tussen mijn vingers