Brave - Jonathan Coulton

Good things never last long when you

Come to expect them

The whole world is doing it wrong, and I

Can’t not correct them

Slack jawed

Sheeple with their eyes closed

As if I don’t already have

Enough to do, there’s too many of you

More than I can save

When I torch the place

And cover up my face

That will make me brave

That will make me brave

Heroes, we pay a high price there’s a

Girl who ignores me

Good guy, I used to be nice, now I

Hate 'til it bores me

Small time

Pitiful rebellions

I’m here

Puckered up, sucking on these

Sour grapes, filling in the shapes

Of shadows in my cave

When I torch the place

And cover up my face

That will make me brave

That will make me brave

You speak and presto change-o, great

Now I’m the bad one

Your manifesto’s strange, oh wait!

You don’t even HAVE one!

Sunlight, it’s kicking up dust as I

Stare down the morning

Who’s left?

There’s no one I trust, and I’m

Sure it’s a warning

Up late

Measuring the harm done

My heart

Hardening, counting up the

Lonely nights, and all the little slights

I’m taking to my grave

When I torch the place

And cover up my face

That will make me brave

That will make me brave

Goede dingen duren nooit lang als je

Kom ze verwachten

De hele wereld doet het verkeerd, en ik

Kan ze niet corrigeren

Slappe kaken

Schapen met hun ogen dicht

Alsof ik dat nog niet heb gedaan

Genoeg te doen, jullie zijn met te veel

Meer dan ik kan besparen

Wanneer ik de plaats aansteek

En bedek mijn gezicht

Dat zal me moedig maken

Dat zal me moedig maken

Helden, we betalen een hoge prijs, er is een

Meisje dat me negeert

Goeie kerel, ik was vroeger aardig, nu ik

Haat tot het me verveelt

Korte tijd

Zielige opstanden

Ik ben hier

Opgezwollen, zuigen op deze

Zure druiven die de vormen vullen

Van schaduwen in mijn grot

Wanneer ik de plaats aansteek

En bedek mijn gezicht

Dat zal me moedig maken

Dat zal me moedig maken

Je spreekt en presto change-o, geweldig

Nu ben ik de slechte

Je manifest is vreemd, oh wacht!

Je hebt er niet eens een!

Zonlicht, het doet stof opwaaien als ik

Kijk naar beneden in de ochtend

Wie is er nog?

Er is niemand die ik vertrouw, en dat ben ik

Natuurlijk is het een waarschuwing

Laat op

De aangerichte schade meten

Mijn hart

Verharden, optellen

Eenzame nachten, en alle kleine minpunten

Ik ga naar mijn graf

Wanneer ik de plaats aansteek

En bedek mijn gezicht

Dat zal me moedig maken

Dat zal me moedig maken