Демоны - Johnyboy

Просто уезжаю в даль,

Просто уезжаю в даль.

Просто уезжаю в даль,

Я просто уезжаю даль.

Я падаю, я падаю,

Зачем возможность выборов всем нам дают.

Кем быть, куда идти, с кем в постели спать,

Так хочется не мучиться, не выбирать.

Демоны внутри, эти демоны внутри меня мучают,

Демоны внутри, эти демоны внутри меня мучают.

Не переживай, ведь ты еле жива,

И мы скоро вновь утонем в нашей постели желаний.

Не трудно же, как труп уже,

Мне хочется выговориться в музыке, я не могу так жить.

И снова по кругу эти фильмы, сериалы,

Мы смотрим в ожидании самых счастливых финалов.

В бытовухе ожидая прилива металла,

Все мечтая, чтоб любовь нас пленила, впитала.

И мы по кругу друг из друга кровь сосали пиявками,

И демон снова чувствует вновь ее касания пьяные.

Так хочется подойти, обнять ее, и ближе быть,

Это болезнь соблазн, или кто страсть, как придержи.

Она дает мне то, чего мне в жизни, так не хватает,

Одолевая все мои страхи, она меня на пол кидает.

Судьба говорит бери свое, вариантов нам не давая,

Но вновь закурил, три дня пройду, и брак наш не поломаю.

Я падаю, я падаю,

Зачем возможность выборов всем нам дают.

Кем быть, куда идти, с кем в постели спать,

Так хочется не мучиться, не выбирать.

Демоны внутри, эти демоны внутри меня мучают,

Демоны внутри, эти демоны внутри меня мучают.

Мы нет, не любители, нет, нет, не любители,

И чтобы я не сказал потом, всегда наш секс изумителен.

Не важно под трезвый, или под тем что не запретить тебе,

И учитывая этот факт, все недостатки тебе простительны.

Но черт возьми, я жесткий псих,

И каждое слово твое порой мне, как перелом кости.

Это больная любовь и расход навсегда равно суицида,

Я думал что вдыхал кокаин, но вдохнул дорогу лицина.

А мне порой так хочется вновь отдохнуть от всех обязательств,

Стань пареньком которого дома было некому ждать.

Просто плыть по течению, и,

Забыть про мученья, не выяснять отношения,

Не думать о том, как бы не наложать мне.

Кто бы знал что творится в ящике,

Когда мысль может быть навязчивой.

Мы разбежимся по разным углам,

И сегодня притворимся спящими.

Да крепче меня нет, я как живая сталь,

Но сяду вновь за руль и просто уезжаю в даль.

Я падаю, я падаю,

Зачем возможность выборов всем нам дают.

Кем быть, куда идти, с кем в постели спать,

Так хочется не мучиться, не выбирать.

Демоны внутри, эти демоны внутри меня мучают,

Демоны внутри, эти демоны внутри меня мучают.

Ik ga gewoon ver weg

Ik ga gewoon ver weg.

Ik ga gewoon ver weg

Ik ga gewoon ver.

Ik val, ik val

Waarom krijgen we allemaal de kans om te kiezen?

Wie te zijn, waar te gaan, met wie in bed te slapen,

Dus ik wil niet lijden, niet kiezen.

Demonen van binnen, deze demonen van binnen kwellen me

Demonen van binnen, deze demonen van binnen kwellen me.

Maak je geen zorgen, je leeft amper

En we zullen spoedig weer verdrinken in ons bed van verlangens.

Het is niet moeilijk, zoals al een lijk,

Ik wil me uitspreken in de muziek, zo kan ik niet leven.

En weer in een cirkel deze films, feuilletons,

We kijken uit naar de gelukkigste eindes.

In het dagelijks leven, wachtend op een golf van metaal,

Allemaal dromend dat liefde ons zou boeien, absorberen.

En we zogen bloed van elkaar met bloedzuigers in een cirkel,

En de demon voelt weer haar dronken aanraking.

Dus ik wil naar boven komen, haar knuffelen en dichterbij zijn,

Dit is een ziekte van verleiding, of wie is passie, hoe vol te houden.

Ze geeft me wat ik zo mis in het leven,

Ze overwint al mijn angsten en gooit me op de grond.

Het lot zegt dat je je eigen moet nemen, ons geen opties geeft,

Maar ik licht weer op, ik ben drie dagen weg en ik zal ons huwelijk niet verbreken.

Ik val, ik val

Waarom krijgen we allemaal de kans om te kiezen?

Wie te zijn, waar te gaan, met wie in bed te slapen,

Dus ik wil niet lijden, niet kiezen.

Demonen van binnen, deze demonen van binnen kwellen me

Demonen van binnen, deze demonen van binnen kwellen me.

We zijn nee, geen geliefden, nee, nee, geen geliefden,

En wat ik later ook zeg, onze seks is altijd geweldig.

Het maakt niet uit onder nuchter, of onder het feit dat je het niet kunt verbieden,

En gezien dit feit zijn al je tekortkomingen te vergeven.

Maar verdomme, ik ben een stoere psycho

En elk woord van jou is soms als een gebroken been voor mij.

Dit is een zieke liefde en voor altijd uitgeven staat gelijk aan zelfmoord,

Ik dacht dat ik cocaïne inhaleerde, maar ik inhaleerde de weg van licine.

En soms wil ik echt weer een pauze nemen van alle verplichtingen,

Word de jongen die thuis niemand had om op te wachten.

Ga gewoon met de stroom mee en,

Vergeet de kwelling, regel de dingen niet,

Denk er niet over na hoe je me niet moet opdringen.

Wie weet wat er in de doos gebeurt,

Wanneer een gedachte opdringerig kan zijn.

We zullen ons verspreiden in verschillende hoeken,

En laten we vandaag doen alsof we slapen.

Ja, er is niemand sterker dan ik, ik ben als levend staal,

Maar ik ga weer achter het stuur zitten en rij gewoon weg.

Ik val, ik val

Waarom krijgen we allemaal de kans om te kiezen?

Wie te zijn, waar te gaan, met wie in bed te slapen,

Dus ik wil niet lijden, niet kiezen.

Demonen van binnen, deze demonen van binnen kwellen me

Demonen van binnen, deze demonen van binnen kwellen me.