You Don't Care for Me Enough to Cry - John Moreland

Come down from your mountain

I miss your holy shouting

These days I can’t make you make a sound

Take me to the times when

We’d look up to the skies

And climb up there and draw the thunder down

Now I’m forcing myself into

What you’ve already been through

But darling I can’t help the way I feel

And you need something stronger

A drug to kill the hunger

And ease the awful pain of living here

And I’m the kind of love it hurts to look at

And maybe we should take it as a sign

When I’m strung out on leaving

Exalting all my demons

And you don’t care for me enough to cry

I dreamt I’d take you with me

And you’d say you forgive me

And we’d live out some easy, ancient song

Now we’re out here unattended

In splendid love’s remembrance

You lost the mind to even do me wrong

And I’m the kind of love it hurts to look at

But once I was enough to make you try

Now I’m underneath the rubble

Trying not to feel the trouble

And you don’t care for me enough to cry

So here’s hoping I can change tomorrow

You wanted hard as nails cut and dry

But I beg, steal, and borrow

I’m so damn good at sorrow

And you don’t care for me enough to cry

Kom van je berg af

Ik mis je heilige geschreeuw

Tegenwoordig kan ik je geen geluid laten maken

Breng me naar de tijden dat

We zouden naar de hemel kijken

En klim daar naar boven en trek de donder naar beneden

Nu dwing ik mezelf tot

Wat je al hebt meegemaakt

Maar schat, ik kan er niets aan doen hoe ik me voel

En je hebt iets sterkers nodig

Een medicijn om de honger te stillen

En verzacht de vreselijke pijn van het leven hier

En ik ben het soort liefde dat het pijn doet om naar te kijken

En misschien moeten we het als een teken zien

Als ik gespannen ben om te vertrekken

Al mijn demonen verheerlijken

En je geeft niet genoeg om me om te huilen

Ik droomde dat ik je mee zou nemen

En je zou zeggen dat je me vergeeft

En we zouden een eenvoudig, oud lied uitleven

Nu zijn we hier zonder toezicht

Ter nagedachtenis van de prachtige liefde

Je hebt het verstand verloren om me zelfs maar kwaad te doen

En ik ben het soort liefde dat het pijn doet om naar te kijken

Maar ooit was ik genoeg om je te laten proberen

Nu ben ik onder het puin

Proberen de problemen niet te voelen

En je geeft niet genoeg om me om te huilen

Dus ik hoop dat ik morgen kan veranderen

Je wilde zo hard als nagels knippen en drogen

Maar ik smeek, steel en leen

Ik ben zo verdomd goed in verdriet

En je geeft niet genoeg om me om te huilen