Valenteen - Laura Jean

When I was a child they said I could write

But I just wrote poems about colours

The rainbow from red to blue

a paragraph for every hue

When I closed my eyes I saw red, not black, it’s true —

a riding hood, pale skin in summer —

the darkness shone with crimson light

It warmed me in my bed at night

but I still wrote about colours

Though I wasn’t kissed until I was eighteen

I learned how to make love to you in my dreams

That’s how I make you feel like you do

when you do

Valenteen

No great beauty, I stayed a child

while my friends were going wild

While they paired off two by two

the secret garden overgrew

The branches and the window touched

The vines came in

it was too much

I set a fire, burned alive —

the garden shone with crimson light

Though I wasn’t kissed until I was eighteen

I learned how to make love to you in my dreams

That’s how I make you feel like you do

when you do

Valenteen

You and I have loved before

Maybe we’ve loved even more

Maybe we will love again before our lives come to their end

Well if past, present, future run on parallel lines

I steal my love across all times

Gladly I resort to theft —

let’s spend it 'til there’s nothing left

Toen ik een kind was, zeiden ze dat ik kon schrijven

Maar ik heb net gedichten over kleuren geschreven

De regenboog van rood naar blauw

een alinea voor elke tint

Toen ik mijn ogen sloot, zag ik rood, niet zwart, het is waar —

een motorkap, bleke huid in de zomer —

de duisternis scheen met karmozijnrood licht

Het verwarmde me 's nachts in mijn bed

maar ik schreef nog steeds over kleuren

Hoewel ik pas op mijn achttiende werd gekust

Ik heb geleerd hoe ik met je kan vrijen in mijn dromen

Zo laat ik je voelen zoals jij dat doet

wanneer je dat doet

Valentijn

Geen grote schoonheid, ik bleef een kind

terwijl mijn vrienden uit hun dak gingen

Terwijl ze twee aan twee paren

de geheime tuin is overgroeid

De takken en het raam raakten elkaar

De wijnstokken kwamen binnen

het was te veel

Ik heb een vuur aangestoken, levend verbrand...

de tuin scheen met karmozijnrood licht

Hoewel ik pas op mijn achttiende werd gekust

Ik heb geleerd hoe ik met je kan vrijen in mijn dromen

Zo laat ik je voelen zoals jij dat doet

wanneer je dat doet

Valentijn

Jij en ik hebben eerder liefgehad

Misschien hebben we nog meer liefgehad

Misschien zullen we weer liefhebben voordat ons leven ten einde loopt

Nou, als verleden, heden en toekomst op parallelle lijnen lopen

Ik steel altijd mijn liefde

Graag neem ik mijn toevlucht tot diefstal -

laten we het uitgeven tot er niets meer over is