Roc' Éclair - Jean-Louis Aubert

La nuit tombe sur mon cœur et dans l’ombre, tu demeures

Ta voix, tout en douceur, guide mes mots et mes pleurs

La vie sombre à ses heures mais tu vois, j’ai pas peur

Et je sais sa valeur, et j’ai vu ta pâleur

Salut à toi, l’amour qu’il m’a été donné de recevoir

Salut à toi, toujours, tu resteras ce court au revoir

Ne te fais pas de mauvais sang, maintenant, je suis grand

Je m’débrouillais bien avant, maintenant, je ferai sans

Et la plainte des arbres agités par le vent

Chante à mon cœur de marbre que tu dors dedans

Salut à toi, l’amour qu’il m’a été donné de recevoir

Salut à toi, toujours, tu resteras ce court au revoir

La Provence et sa lumière te saluent sans mystère

Un olivier tombé, ici, c’est pas la misère

Je retourne à ce monde poubelle où je suis affairé

À rendre la vie plus belle, la vie que tu m’as laissée

Salut à toi, l’amour qu’il m’a été donné de recevoir

Salut à toi, toujours, tu resteras ce court au revoir

Tu resteras mon secours, au revoir

De nacht valt op mijn hart en in de schaduwen waar jij woont

Je stem leidt zachtjes mijn woorden en mijn tranen

Het leven is soms donker, maar zie je, ik ben niet bang

En ik weet wat het waard is, en ik heb je bleekheid gezien

Heil aan jou, de liefde die ik kreeg om te ontvangen

Heil aan jou, altijd, je blijft dit korte vaarwel

Maak je geen zorgen, nu ben ik groot

Vroeger deed ik het goed, nu doe ik het zonder

En het jammeren van de bomen die in de wind waaien

Zing voor mijn marmeren hart dat je erin slaapt

Heil aan jou, de liefde die ik kreeg om te ontvangen

Heil aan jou, altijd, je blijft dit korte vaarwel

De Provence en zijn licht begroeten je zonder mysterie

Een omgevallen olijfboom is hier geen ellende

Ik keer terug naar deze afvalwereld waar ik bezig ben

Om het leven mooier te maken, het leven dat je me naliet

Heil aan jou, de liefde die ik kreeg om te ontvangen

Heil aan jou, altijd, je blijft dit korte vaarwel

Je blijft mijn helper, tot ziens