Demain Là-Bas Peut-Être - Jean-Louis Aubert

Allez viens, tu verras, elles vont sécher, nos ailes

On ira jusqu’au bout du grand monde avec elles

Et on vivra de rien, enfin de presque rien

Et on goûtera à tout, enfin à presque tout

On n’aura plus jamais peur de nos lendemains

Ni de notre bonheur, on n’aura peur de rien

Demain, là-bas, peut-être, enfin bien

Demain, là-bas, peut-être, enfin oui, c’est certain

Allez viens, tu verras, elles vont sécher, nos ailes

On fera du Gauguin, mais juste en aquarelle

On fixera l’horizon, sans jamais s’ennuyer

L’horizon, c’est tout con, pourquoi s’impatienter?

Et on n’attendra rien, non, plus rien de la vie

C’est la vie qui donnera tout et même plus qu'à l’envi

Demain, là-bas, peut-être, enfin oui

Demain, là-bas, peut-être, enfin oui, c’est certain

Allez viens, tu verras, elles vont sécher, nos ailes

On volera côte à côte, comme deux hirondelles

Allez viens, tu verras, on traversera le ciel

Jusqu’au bout du grand monde, bien plus loin que Sarcelles

On préparera ensemble, la venue des amis

Pour de grands festins nus, enrobés de la nuit

Et on boira à grands rires, et on boira à grands cris

On boira jusqu'à la lie le bon vin de l’oubli

Demain, là-bas, peut-être, enfin bien

Demain, là-bas, peut-être, enfin oui, c’est certain

Demain, là-bas, peut-être

Kom op, je zult zien, ze zullen drogen, onze vleugels

We gaan met ze naar het einde van de grote wereld

En we zullen van niets leven, nou ja, bijna niets

En we zullen alles proeven, nou ja bijna alles

We zullen nooit meer bang zijn voor onze morgen

Geen van ons geluk, we zullen nergens bang voor zijn

Morgen, daar, misschien, eindelijk goed

Morgen, daar, misschien, nou ja, dat is zeker

Kom op, je zult zien, ze zullen drogen, onze vleugels

We doen Gauguin, maar alleen in aquarel

We staren naar de horizon, vervelen ons nooit

De horizon is helemaal dom, waarom zou je ongeduldig zijn?

En we verwachten niets, nee, niets meer van het leven

Het is het leven dat alles zal geven en zelfs meer dan de afgunst

Morgen, daar, misschien, eindelijk ja

Morgen, daar, misschien, nou ja, dat is zeker

Kom op, je zult zien, ze zullen drogen, onze vleugels

We vliegen zij aan zij, als twee zwaluwen

Kom op, je zult zien, we zullen de lucht doorkruisen

Naar het einde van de grote wereld, ver voorbij Sarcelles

We zullen samen voorbereiden, de komst van vrienden

Voor grote naakte feesten, gehuld in de nacht

En we zullen luid drinken, en we zullen luid drinken

We zullen tot op de bodem drinken van de goede wijn van de vergetelheid

Morgen, daar, misschien, eindelijk goed

Morgen, daar, misschien, nou ja, dat is zeker

Morgen, daar, misschien