Si je mourais là-bas - Jean Ferrat

Si je mourais l-bas, sur le front de l’arme

Tu pleurerais un jour, Lou, ma bien-aime

Et puis mon souvenir s’teindrait comme meurt

Un obus clatant sur le front de l’arme

Un bel obus semblable aux mimosas en fleur

Et puis ce souvenir clat dans l’espace

Couvrirait de mon sang le monde tout entier

La mer, les monts, les vals et l’toile qui passe

Les soleils merveilleux mrissant dans l’espace

Comme font les fruits d’or autour de Baratier

Souvenir oubli vivant dans toutes choses

Je rougirais le bout de tes jolis seins roses

Je rougirais ta bouche et tes cheveux sanglants

Tu ne vieillirais point toutes ces belles choses

Rajeuniraient toujours pour leurs destins galants

Lou, si je meurs l-bas, souvenir qu’on oublie

Souviens-t'en quelquefois aux instants de folie

De jeunesse et d’amour et d’clatante ardeur

Mon sang c’est la fontaine ardente du bonheur

Et sois la plus heureuse tant la plus jolie

mon unique amour et ma grande folie.

Als ik daar stierf, aan de voorkant van het pistool

Op een dag zul je huilen, Lou, mijn liefste

En dan zou mijn geheugen vervagen als het sterft

Een granaat die explodeert op de voorkant van het wapen

Een prachtige schelp vergelijkbaar met mimosa's in bloei

En dan barst deze herinnering de ruimte in

Zou de hele wereld bedekken met mijn bloed

De zee, de bergen, de valleien en de passerende ster

De prachtige zonnen die opkomen in de ruimte

Net als de gouden vruchten rond Baratier

Vergeten herinnering levend in alle dingen

Ik zou het puntje van je mooie roze borsten blozen

Ik zal je mond blozen en je bloederige haar

Al die mooie dingen zou je niet verouderen

Zou altijd verjongen voor hun dappere lot

Lou, als ik daar sterf, vergeten we de herinnering

Onthoud het soms op momenten van waanzin

Van jeugd en liefde en oogverblindend enthousiasme

Mijn bloed is de vurige fontein van geluk

En wees de gelukkigste zo de mooiste

mijn enige liefde en mijn grote dwaasheid.