Les tournesols - Jean Ferrat

Mon prince noir et famélique

Ma pauvre graine de clodo

Toi qui vécus fantomatique

En peignant tes vieux godillots

Toi qui allais la dalle en pente

Toi qu’on jetait dans le ruisseau

Qui grelottais dans ta soupente

En inventant un art nouveau

T'étais zéro au Top cinquante

T'étais pas branché comme il faut

Avec ta gueule hallucinante

Pour attirer les capitaux

Mais dans un coffre climatisé

Au pays du Soleil-Levant

Tes tournesols à l’air penché

Dorment dans leur prison d’argent

Leurs têtes à jamais figées

Ne verront plus les soirs d’errance

Le soleil fauve se coucher

Sur la campagne de Provence

Tu allais ainsi dans la vie

Comme un chien dans un jeu de quilles

La bourgeoisie de pacotille

Te faisait le coup du mépris

Et tu plongeais dans les ténèbres

Et tu noyais dans les bistrots

L’absinthe à tes pensées funèbres

Comme la lame d’un couteau

Tu valais rien au hit-parade

Ni à la une des journaux

Toi qui vécus dans la panade

Sans vendre un seul de tes tableaux

Mais dans un coffre climatisé

Au pays du Soleil-Levant

Tes tournesols à l’air penché

Dorment dans leur prison d’argent

Leurs têtes à jamais figées

Ne verront plus les soirs d’errance

Le soleil fauve se coucher

Sur la campagne de Provence

Dans ta palette frémissante

De soufre pâle et d’infini

Ta peinture comme un défi

Lance une plainte flamboyante

Dans ce monde aux valeurs croulantes

Vincent ma fleur mon bel oiseau

Te voilà donc Eldorado

De la bourgeoisie triomphante

Te voilà star du Top cinquante

Te voilà branché comme il faut

C’est dans ta gueule hallucinante

Qu’ils ont placé leurs capitaux

Mais dans un coffre climatisé

Au pays du Soleil-Levant

Tes tournesols à l’air penché

Dorment dans leur prison d’argent

Leurs têtes à jamais figées

Ne verront plus les soirs d’errance

Le soleil fauve se coucher

Sur la campagne de Provence

Mijn zwarte en hongerige prins

Mijn arme zwerver zaad

Jij die spookachtig leefde

Je oude laarzen schilderen

Jij die de plaat op een helling ging

Jij die in de stroom werd gegooid

Wie zat er te bibberen in je hok

Door een nieuwe kunst uit te vinden

Je was nul in de top vijftig

Je was niet goed aangesloten

Met je adembenemende gezicht

Kapitaal aantrekken

Maar in een koffer met airconditioning

In het land van de rijzende zon

Je scheve zonnebloemen

Slaap in hun zilveren gevangenis

Hun hoofden voor altijd bevroren

Zullen geen zwervende avonden meer zien

De taankleurige zon die ondergaat

Op het platteland van de Provence

Zo ging je door het leven

Als een hond in een bowlingbaan

De junk bourgeoisie

Was je de minachting aan het doen?

En je dook in de duisternis

En je verdronk in de pubs

Absint voor je begrafenisgedachten

Als het lemmet van een mes

Je was niets waard in de hitlijsten

Ook niet op de voorpagina

Jij die in moeilijkheden leefde

Zonder ook maar één van je schilderijen te verkopen

Maar in een koffer met airconditioning

In het land van de rijzende zon

Je scheve zonnebloemen

Slaap in hun zilveren gevangenis

Hun hoofden voor altijd bevroren

Zullen geen zwervende avonden meer zien

De taankleurige zon die ondergaat

Op het platteland van de Provence

In je trillende palet

Van bleke zwavel en oneindigheid

Jouw schilderij als uitdaging

Lanceert een flamboyante klacht

In deze wereld van afbrokkelende waarden

Vincent mijn bloem mijn mooie vogel

Dus hier ben je Eldorado

Van de triomfantelijke bourgeoisie

Daar ben je Top Fifty star

Je bent precies goed aangesloten

Het zit in je adembenemende gezicht

Dat ze hun kapitaal hebben geïnvesteerd

Maar in een koffer met airconditioning

In het land van de rijzende zon

Je scheve zonnebloemen

Slaap in hun zilveren gevangenis

Hun hoofden voor altijd bevroren

Zullen geen zwervende avonden meer zien

De taankleurige zon die ondergaat

Op het platteland van de Provence