Le ptit jardin - Jean Ferrat

Il perd un jardin par semaine

Mon p’tit coin là-bas près d’la Seine

Il perd chaque mois une friture

Il y gagne quoi la blessure

D’une maison de vingt étages

Où l’on mettra les hommes en cage

Avant c'était pas la même chose

Avant j’y découvrais des choses

J’y emmenais Lulu et Rose

Dans mon p’tit coin de paradis

C'était ma Corse mon midi

Mes lauriers roses en Italie

Il perd ses lilas par centaines

Mon p’tit coin là-bas près d’la Seine

Il perd ses chinois ses arabes

Et tous ses vieux toits et ses arbres

Le soir on dirait l’Amérique

Avec ses buildings fantastiques

Avant c'était pas la même chose

Avant j’y découvrais des choses

J’y emmenais Lulu et Rose

Dans mon p’tit coin de paradis

C'était ma Corse mon midi

Mes lauriers roses en Italie

Et j’ai peur des fois quand j’y pense

Qu’un beau jour tu sois sans défense

Que tu perdes aussi l’innocence

De tes grands yeux gris que tu changes

Que tu maquilles ton visage

A tous les néons de passage

J’voudrais qu’tout reste la même chose

Qu’on s’aime qu’on s’aime avant toute chose

Même sans lilas et sans roses

Toi qui remplaces mon paradis

Et puis ma Corse mon midi

Mes lauriers roses en Italie

Hij verliest een tuin per week

Mijn hoekje daar bij de Seine

Hij verliest elke maand een jongen

Wat wint de wond?

Van een huis met twintig verdiepingen

Waar mannen zullen worden gekooid

Vroeger was het niet hetzelfde

Voordat ik daar dingen ontdekte

Ik heb Lulu en Rose daarheen gebracht

In mijn kleine hoekje van het paradijs

Het was mijn Corsica mijn middag

Mijn oleanders in Italië

Hij verliest zijn seringen bij honderden

Mijn hoekje daar bij de Seine

Hij verliest zijn Chinees zijn Arabieren

En al zijn oude daken en bomen

's Nachts lijkt het Amerika

Met zijn fantastische gebouwen

Vroeger was het niet hetzelfde

Voordat ik daar dingen ontdekte

Ik heb Lulu en Rose daarheen gebracht

In mijn kleine hoekje van het paradijs

Het was mijn Corsica mijn middag

Mijn oleanders in Italië

En soms ben ik bang als ik eraan denk

Moge je op een dag weerloos zijn

Dat je ook je onschuld verliest

Van je grote grijze ogen die je verandert

Dat je je gezicht opmaakt

Aan alle passerende neonlichten

Ik wil graag dat alles hetzelfde blijft

Dat we van elkaar houden, dat we vooral van elkaar houden

Ook zonder seringen en zonder rozen

Jij die mijn paradijs vervangt

En dan mijn Corsica mijn middag

Mijn oleanders in Italië