L'idole à papa - Jean Ferrat

Il y avait deux clans dans la famille, du temps o j’tais un mouflet

Tino Rossi faisait pmer les filles et tous les garons rigolaient

Et je me this qu’aujourd’hui mme, c’est peut-tre pareil pour moi

Les unes rvent en murmurant «Je t’aime»

Les autres ricanent tout bas

Tu peux m’ouvrir cent fois les bras, c’est toujours la premire fois

Tu peux m’ouvrir cent fois les bras, c’est toujours la premire fois

Evidemment, aprs trente ans passs couter «Marinella»

Mme en ayant d’la suite dans les ides

On n’se bat plus comme chien et chat

On dit plutt dans un sourire «Il tait pas si mal que a Depuis le temps que nous entendons pire» en sera-t-il pareil pour moi?

Pourtant, que la montagne est belle, comment peut-on s’imaginer

En voyant un vol d’hirondelles, que l’automne vient d’arriver?

Oui dans trente ans du train o vont les choses

Dieu sait c’qu’il adviendra de moi

Mais s’il me reste la bouche une rose qui jette encore un peu d’clat

Quand de jeunes contestataires

Mettront leurs grands pieds dans mon plat

Je leur dirai «Tino, que je suis fier d’tre encore l’idole Papa»

Faut-il pleurer, faut-il en rire?

Fait-il envie ou bien piti?

Je n’ai pas le cњur le dire, on ne voit pas le temps passer.

Er waren twee clans in de familie, toen ik een kind was

Tino Rossi pimpte de meisjes en alle jongens lachten

En ik denk dat zelfs vandaag, misschien is het hetzelfde voor mij

Sommige dromen terwijl ze fluisteren "Ik hou van jou"

De anderen grinniken

Je kunt je armen honderd keer voor me openen, het is altijd de eerste keer

Je kunt je armen honderd keer voor me openen, het is altijd de eerste keer

Natuurlijk, na dertig jaar luisteren naar "Marinella"

Zelfs met een follow-up in ideeën

We vechten niet meer als kat en hond

We zeggen eerder met een glimlach "Hij was niet zo slecht als een sinds de tijd dat we slechter horen" zal het hetzelfde zijn voor mij?

Maar hoe mooi de berg is, hoe kun je je dat voorstellen?

Zie je een zwerm zwaluwen, die herfst is net aangebroken?

Ja zoals het over dertig jaar gaat

God weet wat er van mij zal worden

Maar als mijn mond wordt achtergelaten met een roos die nog steeds een beetje schittert

Wanneer jonge demonstranten

Zal hun grote voeten in mijn gerecht zetten

Ik zal ze zeggen "Tino, ik ben er trots op nog steeds de idool papa te zijn"

Moeten we huilen, moeten we lachen?

Is hij jaloers of medelijdend?

Ik heb het hart niet om het te zeggen, je ziet de tijd niet verstrijken.