Je meurs - Jean Ferrat

Je meurs d’une petite fièvre

Avec un prénom sur mes lèvres

Et quelques souvenirs heureux

Quelque part au fond de mes yeux

Je vois la chose comme un acteur

Que ses amis trouvent menteur

Quand son cœur à son dernier bond

Le fait grimacer pour de bon

Alors moi je ris doucement

Comme on rit aux enterrements

En me disant qu’au fond mourir

C’est ne plus s’arrêter de rire

Je meurs d’une petite fièvre

Avec un prénom sur mes lèvres

Et quelques souvenirs heureux

Quelque part au fond de mes yeux

Je m’en vais comme je suis venu

Un peu plus calme un peu moins nu

Je pars en voyage vers la terre

Qui peut m’expliquer ce mystère

A moins peut-être qu’un de ces quatre

J’entende enfin au transistor

Des nouvelles du vaccin-miracle

Qui guérira l’homme de la mort

Je meurs d’une petite fièvre

Avec un prénom sur mes lèvres

Et quelques souvenirs heureux

Quelque part au fond de mes yeux

Ik sterf van lage koorts

Met een naam op mijn lippen

En wat leuke herinneringen

Ergens diep in mijn ogen

Ik zie het als acteur

Dat zijn vrienden een leugenaar vinden

Wanneer haar hart zijn laatste sprong maakt

Doet hem voorgoed huiveren

Dus ik lach zachtjes

Zoals we lachen om begrafenissen

Tegen mezelf zeggen dat ik diep van binnen moet sterven

Het houdt nooit op met lachen

Ik sterf van lage koorts

Met een naam op mijn lippen

En wat leuke herinneringen

Ergens diep in mijn ogen

Ik vertrek zoals ik kwam

Een beetje stiller een beetje minder naakt

Ik ga op reis naar de aarde

Wie kan mij dit mysterie uitleggen

Tenzij misschien een van deze vier

Ik hoor eindelijk bij de transistor

Miracle Vaccin Nieuws

Wie zal de mens genezen van de dood?

Ik sterf van lage koorts

Met een naam op mijn lippen

En wat leuke herinneringen

Ergens diep in mijn ogen