Chante l'amour - Jean Ferrat

Enfin le calme le silence

La nuit se glisse à mes genoux

Est-ce la chouette ou le hibou

Ce cri tendu de fer de lance

Plus rien ne se métamorphose

Ma vie se fige tout à coup

On dirait lorsque je compose

Que je joue mon dernier atout

Chante chante chante

Chante chante chante

Chante chante

Chante l’amour à haute voix

Un papillon cogne à la vitre

Avec une ardeur obstinée

Une lumière sous le nez

Et nous voilà faisant le pitre

A chacun sa lampe sa source

A chacun son maître à danser

Emmène-moi sur ta Grande Ourse

O mon amour dont je suis né

Chante chante chante

Chante chante chante

Chante chante

Chante l’amour à haute voix

Au loin les lumières s’allument

Ce papier qui me tend les bras

Chaque fois que je prends la plume

Je tremble de peur et de froid

Je vais j’hésite et je recule

Qui veut se délivrer de moi

Quel est donc ce feu qui me brûle

Qui sonne l’heure à ce beffroi

Chante chante chante

Chante chante chante

Chante chante

Chante l’amour à haute voix

Le temps s'égrène sous la treille

Le crayon me glisse des doigts

Quand ta robe en passant m'éveille

L’amour est comme de la soie

Enfants jouez à la marelle

Dehors la pluie claque des doigts

Tes lèvres passent en bruit d’ailes

Je n’ai jamais aimé que toi

Chante chante chante

Chante chante chante

Chante chante

Chante l’amour à haute voix

Eindelijk de rust de stilte

De nacht kruipt op mijn knieën

Is het de uil of de uil?

Die gespannen speerpuntkreet

Er verandert niets meer

Mijn leven bevriest plotseling

Klinkt als wanneer ik aan het componeren ben

Dat ik mijn laatste troef speel

zingen zingen zingen

zingen zingen zingen

zing zing

Zing liefde hardop

Een vlinder klopt op het raam

Met koppig enthousiasme

Een licht onder de neus

En hier zijn we aan het knutselen

Ieder zijn lamp zijn bron

Ieder zijn meester om te dansen

Neem me mee op je Grote Beer

O mijn liefde waaruit ik ben geboren

zingen zingen zingen

zingen zingen zingen

zing zing

Zing liefde hardop

In de verte gaan de lichten aan

Deze krant heeft contact met mij opgenomen

Elke keer als ik de pen oppak

Ik beef van angst en kou

Ik ga, ik aarzel en ik stap terug

Wie wil er van mij af

Wat is dit vuur dat mij verbrandt?

Wie slaat het uur bij dit belfort?

zingen zingen zingen

zingen zingen zingen

zing zing

Zing liefde hardop

De tijd tikt weg onder het latwerk

Het potlood glipt uit mijn vingers

Wanneer je voorbijgaande jurk me wakker maakt

Liefde is als zijde

Kinderen spelen hinkelen

Buiten knipt de regen met zijn vingers

Je lippen vliegen voorbij

Ik heb alleen ooit van je gehouden

zingen zingen zingen

zingen zingen zingen

zing zing

Zing liefde hardop