Ce qu'on est bien mon amour - Jean Ferrat

Deux branches de tilleul entrent par la fentre

Le ciel cligne des yeux entre les feuilles vertes, ce qu’on est bien

Quatre papillons blancs dansent la passacaille

Un lzard se hasarde au-del des rocailles, ce qu’on est bien

Dans ce pays de vent de gents de bruyres

Dans ce pays brlant de tendresse et colre, ce qu’on est bien

Seul le bruit du torrent dchire le silence

Et tu dis «mon amour, nous avons trop de chance»

Dans un rai de soleil la fume qui pirouette

Au bout de tes longs doigts meurt une cigarette, ce qu’on est bien

Et moi le saltimbanque et moi qui fais des signes

tes bras, ta bouche, tes jambes ma vigne, ce qu’on est bien

Dans ce pays si riche dans ce pays si pauvre

Qu’on apprend chaque jour devenir plus ntre, ce qu’on est bien

Arbre parmi les arbres de la fort qui vibre

Et tu dis «mon amour, nous sommes seuls et libres».

Twee lindetakken komen door het raam naar binnen

De lucht knippert tussen de groene bladeren, wat goed is

Vier witte vlinders dansen de passacaglia

Een hagedis dwaalt voorbij de rotsen, wat goed is

In dit land van wind van heide mensen

In dit land brandend van tederheid en woede, wat zijn we goed

Alleen het geluid van de stroom verscheurt de stilte

En je zegt "mijn liefste, we hebben te veel geluk"

In een zonnestraal de rook die pirouettes maakt

Op het puntje van je lange vingers sterft een sigaret, waar we goed in zijn

En ik de acrobaat en ik die gebaren maakt

je armen, je mond, je benen mijn wijnstok, wat een goede

In dit land zo rijk in dit land zo arm

Dat we elke dag leren om meer van onszelf te worden, wat we goed doen

Boom tussen de bomen van het trillende fort

En jij zegt "mijn liefste, we zijn alleen en vrij".