The Zodiac Bar - Jealous Of The Birds

Walking home, Malibu rum

Dirty prayer on my tonuge

Swoosh of cars in the rain

Angel Gabriel feel my pain

Cast my eyes to the ground

Walking past men standing around

Outside bars, in alleyways

Feel the intensity of their gaze

How many lives have I touched?

Am I even doing enough?

For my friends and my kin?

Are we splinters in their skin?

Then there’s me, rooks to see

Tangled in my poetry

I was born a Gemini

I eat ironies like apple pie

Walking home under city lights

I hold my purse extra tight

Do I slip into your thoughts?

Like a fish you haven’t caught?

Am I too much or not enough?

Were we just stuck in a rut?

When we’re together, you and I

I forget that I’m shy

Naar huis lopen, Malibu rum

Vies gebed op mijn tong

Swoosh van auto's in de regen

Engel Gabriël voel mijn pijn

Werp mijn ogen op de grond

Lopen langs mannen die er omheen staan

Buitenbars, in steegjes

Voel de intensiteit van hun blik

Hoeveel levens heb ik aangeraakt?

Doe ik wel genoeg?

Voor mijn vrienden en mijn verwanten?

Zijn wij splinters in hun huid?

Dan ben ik er, torens om te zien

Verstrikt in mijn poëzie

Ik ben geboren als een Tweeling

Ik eet ironieën zoals appeltaart

Onder stadslicht naar huis lopen

Ik houd mijn tas extra stevig vast

Glip ik in je gedachten?

Als een vis die je niet hebt gevangen?

Ben ik te veel of te weinig?

Zaten we gewoon vast in een sleur?

Als we samen zijn, jij en ik

Ik vergeet dat ik verlegen ben