P-Town Blues - Jazzy Bazz

Viens faire un tour dans mes pensées, la mélancolie est trop dure à vaincre

J’fais que ressasser le passé, j’ai l’impression d'être au bord du ravin

Mais ai-je envie d’m'éloigner du rebord?

J’ai traîné, j’ai erré dehors,

j’ai tout vu mais j’ai laissé agir

Apprécier la vie, c’est même aimer la mort, eux, ils m’la donnent pour déterrer

de l’or

Ce soir, je trace, le son m’aide à m'échapper du réel

Ils sont plus les mêmes depuis qu’ils croient qu’je brasse, sûrement que

j’aurai des remords et ce, quoi qu’je fasse

Vu qu’on enchaine les premières fois depuis qu’elle a tourné ses yeux vers moi

J’me sens mieux mais je sais qu’avec le temps, les gens que t’aimes deviennent

froids

J’en ai souffert, j’avais vingt ans, je ne comprenais pas

J’voulais tout faire, ma vie ne me convenait pas, j’pétais un plomb,

je me contenais pas

Sous pression quand j’y repense, où l’air est bon, faut qu’j’fonce libérer mes

songes

Qu’j’arrête de m’poser des questions dont personne a les réponses

J’essaie d’remonter jusqu'à mes premiers souv’nirs

Comme beaucoup, j’ai du mal à accepter le fait que je devrai mourir

J’crois que le bonheur n’existe pas, j’apprends à apprécier ma trixe-ma

Vu qu’je m’en tire pas, c’est mon cœur qui t’parle, je souris mais le spleen ne

me quitte pas

J’ai besoin d’elle à un niveau vital, envie d’lui faire des enfants et donner

un sens à ma vie

Injection sur lit d’hôpital tous les mois me rappelle que la vie ne tient qu'à

un fil

Rien de grave, chacun a ses problèmes mais là, c’est mon COLORS et j’te parle

des miens

J’pense que j’suis assez honnête mais si j’dois mettre une douille,

j’me laisse guider par démons

Dans la jungle urbaine, j’ai appris l’art de la guerre, j'écris bien mais y a

rien d’surfait

Je fais pas de manières quand j’enclenche si tu parles de ma mère

J'écris bien mais y’a rien de surfait

Je fais pas de manière comme j’enclenche si tu parles de ma mère

J’aime trop le rap donc je risque de continuer jusqu'à ce que je fasse de la

merde

Avant ça, faut au moins que ça me paye une baraque en face de la mer

Et une voiture de collection

Ma marge de progression à l’air d'être infinie

Elle a de bonnes raisons mais ma conscience est devenue mauvaise et un brin

sinistre

Après m’avoir écouté vous avez revu vos dièze je les intimide

Véritable indépendant pas de cinéma

Les rappeurs sont tous là genre «signez moi»

Je vois plus le jour, je vis la nuit

Pseudo sentiment de libre arbitre

Ambiance crari fraternelle t’y crois au final t’as l’air bête

Trahison pour quatre centimes

En Argentine, ma famille maternelle vient de Pologne et Lituanie

Dans le sud de la France j’ai ma famille paternelle qui quand à elle vient

d’Italie

Le pe-ra m’a bercé, j’viens de Paris toutes les nuits, j’en fais la traversée

J’ai l’impression d'être le prince de la ville mais c’est normal y’a personne

Trop chaud, j’ai pas eu de mal à percer

Je rap comme un tueur en série même si je fais du mal à personne

J’ai des gavas qui dans la mala performent

J’me livre à travers ces rimes que j’enchaine

Rien de glorieux quand ça devient une triste rengaine

On n’a jamais fait les mecs chauds mais avant de tester vaudrait mieux qu’ils

se renseignent

De l'âge, moi j’ai perdu le code

J’suis toujours prêt du rebord, je t’en laisse une photographie

Ce soir, l’inspiration est automatique, j’avais trop de choses à dire mais y’a

même plus de prod

Kom een ​​kijkje nemen in mijn gedachten, melancholie is te moeilijk te verslaan

Ik ben gewoon aan het stilstaan ​​bij het verleden, het voelt alsof ik aan de rand van het ravijn ben

Maar heb ik zin om van de richel af te stappen?

Ik heb rondgehangen, ik heb buiten gezworven,

Ik zag het allemaal, maar ik liet het gebeuren

Het leven waarderen is zelfs van de dood houden, ze geven het aan mij om op te graven

goud

Vanavond traceer ik, het geluid helpt me te ontsnappen aan de realiteit

Ze zijn niet hetzelfde omdat ze geloven dat ik brouw, zeker dat

Ik zal wroeging voelen wat ik ook doe

Omdat we een reeks van eerste keren hebben gehad sinds ze haar ogen op mij richtte

Ik voel me beter, maar ik weet dat na verloop van tijd de mensen van wie je houdt, worden

koud

Ik had er last van, ik was twintig, ik begreep het niet

Ik wilde alles doen, mijn leven paste niet bij mij, ik werd gek,

Ik kon mezelf niet inhouden

Onder druk als ik eraan denk, waar de lucht goed is, moet ik me haasten om mijn

dromen

Stop met mezelf vragen te stellen waar niemand de antwoorden op heeft

Ik probeer terug te gaan naar mijn eerste herinneringen

Zoals velen vind ik het moeilijk te accepteren dat ik zal moeten sterven

Ik geloof dat geluk niet bestaat, ik leer mijn trixe-ma . te waarderen

Omdat ik er niet bij kan zijn, is het mijn hart dat tot je spreekt, ik lach maar de milt niet

verlaat me niet

Ik heb haar nodig op een vitaal niveau, wil haar kinderen maken en geven

betekenis voor mijn leven

Elke maand injectie op het ziekenhuisbed herinnert me eraan dat het leven op het spel staat

een draad

Niets ernstigs, iedereen heeft zijn problemen, maar dit zijn mijn KLEUREN en ik praat tegen jou

de mijne

Ik denk dat ik vrij eerlijk ben, maar als ik een mouw moet steken,

Ik liet me leiden door demonen

In de stedelijke jungle leerde ik de kunst van het oorlog voeren, ik schrijf goed, maar er is

niets overschat

Ik heb geen manieren als ik snauw als je over mijn moeder praat

Ik schrijf goed, maar er is niets overschat

Ik doe niet alsof ik snauw als je over mijn moeder praat

Ik hou te veel van rap, dus misschien ga ik door totdat ik dat doe

shit

Daarvoor moet het me tenminste een hut voor de zee betalen

En een oldtimer

Mijn ruimte voor verbetering lijkt oneindig te zijn

Ze heeft goede redenen, maar mijn geweten werd slecht en een beetje

sinister

Nadat je naar me had geluisterd, zag je je scherpe punten weer, ik intimideerde ze

Echt onafhankelijk geen bioscoop

De rappers zijn er allemaal, zoals "sign me"

Ik zie de dag niet meer, ik leef de nacht

Pseudo-gevoel van vrije wil

Broederlijke crari sfeer waar je in gelooft uiteindelijk zie je er dom uit

Verraad voor vier cent

In Argentinië komt mijn moederlijke familie uit Polen en Litouwen

In het zuiden van Frankrijk heb ik mijn vaderlijke familie die als het erop aankomt

van Italië

De pe-ra wiegde me, ik kom elke nacht uit Parijs, ik steek het over

Ik voel me de prins van de stad, maar dat is normaal, er is niemand

Te warm, ik had geen moeite om door te breken

Ik rap als een seriemoordenaar, ook al heb ik niemand pijn gedaan

Ik heb gava's die in de mala optreden

Ik lever mezelf door deze rijmpjes die ik keten

Niets glorieus als het een treurig deuntje wordt

We hebben nooit hete jongens gemaakt, maar voordat ze beter testten, deden ze dat?

informeren

Meerderjarig, ik ben de code kwijt

Ik ben altijd dicht bij de rand, ik zal een foto voor je achterlaten

Vanavond is de inspiratie automatisch, ik had teveel te zeggen, maar er is

nog meer productie