Visions - Jazzy Bazz, Bonnie Banane

Garde les oreilles grand ouvertes

Et les yeux bien fermés

Ton iris est recouvert

Des images observées

Check

Des pas dans une usine grillagée

À première vue, le geôlier ferme l'œil, je subtilise la clé

Vagabonde avec les pupilles dilatées

Quand ils se croisent, les regards deviennent durs

Parle-moi et j’préconise la paix

Muselés d’force, on n’ironise pas

Seulement quand les murs s'écorchent, pas quand c’est Hiroshima

Un œil sur mes proches, un œil sur les cloches de l’horloge

J’aimerais en avoir un troisième comme Shiva

Que vous applaudissiez d’l’espoir

Et vous emmener loin d’ici comme dans l’Odyssée d’l’Espace

Avant d'être épié par l'œil, créé par l’Homme

Trèfle à quatre feuille sous l’effet d’l’alcool

Je prends l'échelle de bas en haut

On m’zieute de haut en bas

J’sais qu’en bossant l’avenir est orientable

J’rappe somnolant pas avant l’aube

Quand j’ferme les yeux, j’rejoins des gens que j’ai perdus d’vue

Quand l’mercure chute, j’apaise mon système nerveux avec un cône de verdure pure

D’ordinaire respectueux on s’excuse plus

Face au commissaire véreux qui voulant qu’on baisse les yeux

Ils veulent qu’on obéisse au doigt et à l'œil sans broncher

Mais comme un contrebandier qu’les douaniers accueillent

J’pense qu'à foncer

La vitesse sera maintenue, ma tristesse je l’ai peinte nue

Bienvenue à l’intérieur, j’observe comme un inspecteur qui fait mine de lire

Pour qu'à la chute de ma ligne de mire tu réceptionnes mon point de vue

J’ai des visions de femmes qui retournent dans la mer

Le contour de ton corps dessiné à la craie

Et des millions de lames qui s’enfoncent dans la chair

Mes souvenirs reviennent quand je m’y mets

J’décris un panorama sombre

Tous ces recoins où l’on mord à l’hameçon

Tendu par des requins, combien de morts à la seconde?

Pendant qu’on tue le temps, que j’vois des frères injustement braqués,

embarqués brusquement

Des potos prendre le volant pétés, des violents pèts et des mecs y rester

Des frangins discriminés, des criminels en liberté

Des innocents en cellule, des putains d’douilles

Sidéré en en visionnant l’envergure

Différents types de pressions, un environnement sans quiétude

Virevoltant dans l’déluge, l’asphalte en guise de maison

Des tits-pe qui se défoncent, des daronnes qui se saignent

Pris de peine dans la pénombre, peu de paroles qui se tiennent

Mes potes paros qui se plaignent

Démoralisés mais jeunes, déscolarisés, le crack démocratisé

Faudrait tout réorganiser qu’on reparte en mission

Les paroles peuvent être trompeuses, les regards en disent long

Même quand je détourne les yeux je perds

Ma vision est… panoramique

J’ai des visions de femmes qui retournent dans la mer

Le contour de ton corps dessiné à la craie

Et des millions de lames qui s’enfoncent dans la chair

Mes souvenirs reviennent quand je m’y mets

C’est tentant de s'éclipser jusqu'à l’Apocalypse

C’est tentant de s'éclipser jusqu'à l’Apocalypse

C'était dans ton intérêt

Ma vision est… panoramique

hou je oren open

En ogen stevig dicht

Je iris is bedekt

waargenomen beelden

Controleren

Voetstappen in een traliewerkfabriek

Op het eerste gezicht sluit de cipier zijn ogen, ik steel de sleutel

Zwerft met verwijde pupillen

Als ze elkaar ontmoeten, wordt het moeilijk

Praat met me en ik pleit voor vrede

Gemuilkorfd door geweld, we zijn niet ironisch

Alleen als de muren krassen, niet als het Hiroshima is

Een oog op mijn dierbaren, een oog op de klokken

Ik wou dat ik een derde had zoals Shiva

Dat je met hoop applaudisseert

En je weghalen van hier zoals in een Space Odyssey

Voordat ze door het oog worden bespied, gemaakt door Man

Klavertje vier onder invloed van alcohol

Ik neem de ladder van beneden naar boven

Ik word van top tot teen in de gaten gehouden

Ik weet dat door te werken de toekomst richtbaar is

Ik rap slaperig niet voor zonsopgang

Als ik mijn ogen sluit, sluit ik me aan bij mensen die ik uit het oog ben verloren

Als het kwik daalt, kalmeer ik mijn zenuwstelsel met een kegel van puur groen

Meestal respectvol, we verontschuldigen ons niet meer

Geconfronteerd met de kromme commissaris die wil dat we naar beneden kijken

Ze willen dat we de vinger en het oog gehoorzamen zonder terugdeinzen

Maar als een smokkelaar die de douaniers verwelkomen

Ik denk er alleen maar voor te gaan

De snelheid zal worden gehandhaafd, mijn verdriet, ik heb het naakt geschilderd

Welkom binnen, ik kijk als een inspecteur die doet alsof hij leest

Zodat wanneer mijn zichtlijn valt, jij mijn standpunt krijgt

Ik heb visioenen van vrouwen die teruggaan naar de zee

De omtrek van je lichaam getekend met krijt

En miljoenen messen die in vlees graven

Mijn herinneringen komen terug als ik eraan toe ben

Ik beschrijf een donker panorama

Al deze hoeken waar we het aas bijten

Uitgerekt door haaien, hoeveel doden per seconde?

Terwijl we de tijd doden, zie ik broers oneerlijk beroofd,

abrupt begonnen

Homies nemen het stuur scheten, gewelddadige scheten en vinden blijven daar

Broeders gediscrimineerd, criminelen op vrije voeten

Onschuldigen in cellen, verdomde stopcontacten

Verbijsterd bij het bekijken van de spanwijdte

Verschillende soorten druk, een vredige omgeving

Draaiend in de zondvloed, het asfalt als een huis

Teenies worden high, daronnes bloeden

Worstelen in het donker, weinig woorden die stand houden

Mijn Paros homies klagen

Gedemoraliseerd maar jong, niet naar school, crack gedemocratiseerd

We zouden alles moeten reorganiseren voordat we op missie gaan

Woorden kunnen bedriegen, uiterlijk zegt alles

Zelfs als ik wegkijk, verlies ik

Mijn visie is... panoramisch

Ik heb visioenen van vrouwen die teruggaan naar de zee

De omtrek van je lichaam getekend met krijt

En miljoenen messen die in vlees graven

Mijn herinneringen komen terug als ik eraan toe ben

Het is verleidelijk om weg te glippen naar de Apocalyps

Het is verleidelijk om weg te glippen naar de Apocalyps

Het was in jouw belang

Mijn visie is... panoramisch