Untergrund Sklaven - JAW, Sentinel

Und wir kriechen durch den Untergrund

Ohne Ziel in Sicht, nur ein wunder Punkt

Doch wir kämpfen weiter für den Tag im Kalender

Der diesen Wahnsinn verdrängen kann, bis sich die Lage hier ändert

Mein verrotteter Stoffwechsel entmächtigt meinen Kopf

Und beschert dieser Welt ein besetztes Schafott

Dabei warten viele Kandidaten auf den Tag der Justiz

Aber die harte Wahrheit ist: Vater Staat will nur Krieg

Ich versklave mich nie, bin ein Kämpfer der Freiheit

Der die Endzeit herbeisehnt, die uns straft aber liebt

Im Bann von schwarzer Magie und weißer Scheiße

Schmeiß ich Teile und treib in meiner Melancholie

Ich bin gefangen inmitten meiner Leichenteilen

Und dieses bleiche Reich ist meine Honeymoon-Suite

Ich bin lange gewandert durch die dunklen Täler der Erde

Wollte trotz stetiger Schmerzen doch lieber leben als sterben

Und dann doch wieder lieber sterben als leben

Das Schlimmste ist, ich bin nicht Herr meiner Seele

Und tu, was ich kann um mich des Fluchs zu entbannen

Und ruder mit blutender Hand in Richtung Ufer zum Land

Und wir kriechen durch den Untergrund

Ohne Ziel in Sicht, nur ein wunder Punkt

Doch wir kämpfen weiter für den Tag im Kalender

Der den Wahnsinn verdrängen kann, bis die Lage sich ändert

Ich kann dir nicht in die Augen blicken, denn ich trau mich nicht

Geh nach Haus, sauf mich dicht, glaub ich bin ein Taugenichts

Denn ich führ nach außen ein geregeltes Leben

Doch such verzweifelt nach der Ausnahme, die Regeln bestätigt

Leute verstehen nicht, weswegen ich mich oft immer nur in Schweigen hüll

Ich rede nur wenig, weil ich mein Inneres nicht zeigen will

Bin innerlich erkaltet, kein Schimmerlicht entfaltet sich

Im Dunkeln meiner Seele, das den Regen in mein Alltag bringt

Jedes Mal mein Hals zerbricht

Sodass es vorkommt, dass ich so hoff, dass meine Lebenslampe bald erlischt

Doch ich suche Salbe für die offenen Wunden

Habe noch Hoffnung, dass sie bald geschlossen gesund sind

Ich hab kein Bock auf den Unsinn, der mich nach unten reißt

Denn meine Gesundheit verwundet so, als ob mir stundenlang die Luft weg bleibt

Aber ich lass mich nicht hängen

Ich bin geschwächt und genau das gibt mir die Kraft um zu kämpfen

Und wir kriechen durch den Untergrund

Ohne Ziel in Sicht, nur ein wunder Punkt

Doch wir kämpfen weiter für den Tag im Kalender

Der diesen Wahnsinn verdrängen kann, bis sich die Lage hier ändert

En we kruipen door de ondergrond

Zonder doel in zicht, alleen een pijnpunt

Maar we blijven vechten voor de dag in de kalender

Wie kan deze waanzin onderdrukken totdat de situatie hier verandert

Mijn verrotte stofwisseling ontkracht mijn hoofd

En geeft deze wereld een bezet schavot

Veel kandidaten wachten op Justice Day

Maar de harde waarheid is: Vaderstaat wil alleen oorlog

Ik maak mezelf nooit tot slaaf, ik ben een vechter voor vrijheid

Wie verlangt naar de eindtijd, die ons straft maar liefheeft?

In de ban van zwarte magie en witte stront

Ik gooi delen en drijf in mijn melancholie

Ik zit gevangen tussen mijn lichaamsdelen

En dit bleke rijk is mijn bruidssuite

Ik heb lang door de donkere valleien van de aarde gezworven

Ondanks de constante pijn, zou ik liever leven dan sterven

En dan weer liever sterven dan leven

Het ergste is, ik ben niet de meester van mijn ziel

En doe wat ik kan om de vloek te verbreken

En roei met bloedende hand naar de kust richting het land

En we kruipen door de ondergrond

Zonder doel in zicht, alleen een pijnpunt

Maar we blijven vechten voor de dag in de kalender

Wie kan de waanzin blokkeren totdat de situatie verandert?

Ik kan je niet in de ogen kijken omdat ik niet durf

Ga naar huis, drink me stevig op, denk dat ik een nietsnut ben

Omdat ik een normaal leven aan de buitenkant leid

Maar wanhopig op zoek naar de uitzondering die de regels bevestigt

Mensen begrijpen niet waarom ik vaak over mezelf zwijg

Ik praat niet veel omdat ik mijn binnenkant niet wil laten zien

Ik heb het koud van binnen, geen glinsterend licht ontvouwt zich

In de duisternis van mijn ziel die de regen in mijn dagelijks leven brengt

Elke keer als mijn nek breekt

Het gebeurt dus dat ik zo hoop dat mijn levenslamp snel uitgaat

Maar ik ben op zoek naar zalf voor de open wonden

Ik heb nog steeds hoop dat ze snel gezond zullen zijn

Ik heb geen zin in de onzin die me kapot maakt

Omdat mijn gezondheid zo beschadigd is, alsof ik urenlang buiten adem ben geweest

Maar ik zal mezelf niet teleurstellen

Ik ben zwak en dat geeft me de kracht om te vechten

En we kruipen door de ondergrond

Zonder doel in zicht, alleen een pijnpunt

Maar we blijven vechten voor de dag in de kalender

Wie kan deze waanzin onderdrukken totdat de situatie hier verandert