Помнить - Ирина Билык

Кто мне подскажет, кто мне ответит — кто выдумал счастье и горе на свете?

Кто сочиняет глупые игры, кто расставляет острые иглы?

Я не готова сегодня к изменам, я не привыкла к разлукам осенним.

Знала, что небо заплачет однажды — любовь умирает, но как это важно:

Припев:

Помнить, и взглядом тебе напомнить, что утренним листопадом я все еще где-то

рядом,

Ведь это так важно: помнить, улыбкой рассвет наполнить и каплей дождя разбиться,

Чтоб встретиться и проститься, ведь это так важно…

Мысли чужие, мысли без точек в смятом конверте — несколько строчек:

«Я не приеду, прости, если сможешь», но я то ведь знаю, ты просто уходишь.

Пусть непременно светлым и ярким в жизни другая станет подарком.

В сонных кварталах многоэтажных я не забыла, как это важно:

Припев:

Помнить, и взглядом тебе напомнить, что утренним листопадом я все еще где-то

рядом,

Ведь это так важно: помнить, улыбкой рассвет наполнить и каплей дождя разбиться,

Чтоб встретиться и проститься, ведь это так важно помнить.

Помнить, и взглядом тебе напомнить, что утренним листопадом я все еще где-то

рядом,

Ведь это так важно: помнить, улыбкой рассвет наполнить и каплей дождя разбиться,

Чтоб встретиться и проститься, ведь это так важно помнить.

Ведь это так важно — помнить, помнить, помнить.

Ведь это так важно — помнить, ведь это так важно, это так важно…

Wie zal het mij vertellen, wie zal mij antwoorden - wie heeft geluk en verdriet in de wereld uitgevonden?

Wie componeert domme spelletjes, wie schikt scherpe naalden?

Ik ben niet klaar voor verraad vandaag, ik ben niet gewend aan herfstscheidingen.

Ik wist dat de lucht op een dag zou huilen - liefde sterft, maar hoe belangrijk is het:

Refrein:

Onthoud, en met een blik om je eraan te herinneren dat ik in de ochtendbladval nog steeds ergens ben

in de buurt,

Het is tenslotte zo belangrijk: herinneren, de dageraad vullen met een glimlach en breken met een druppel regen,

Om elkaar te ontmoeten en afscheid te nemen, omdat het zo belangrijk is...

Andermans gedachten, gedachten zonder stippen in een verfrommelde envelop - een paar regels:

'Ik kom niet, het spijt me als je kunt', maar ik weet dat je gewoon weggaat.

Laat de ander een geschenk worden zonder mankeren helder en helder in het leven.

In slaperige hoogbouwwijken ben ik niet vergeten hoe belangrijk dit is:

Refrein:

Onthoud, en met een blik om je eraan te herinneren dat ik in de ochtendbladval nog steeds ergens ben

in de buurt,

Het is tenslotte zo belangrijk: herinneren, de dageraad vullen met een glimlach en breken met een druppel regen,

Om elkaar te ontmoeten en afscheid te nemen, omdat het zo belangrijk is om te onthouden.

Onthoud, en met een blik om je eraan te herinneren dat ik in de ochtendbladval nog steeds ergens ben

in de buurt,

Het is tenslotte zo belangrijk: herinneren, de dageraad vullen met een glimlach en breken met een druppel regen,

Om elkaar te ontmoeten en afscheid te nemen, omdat het zo belangrijk is om te onthouden.

Het is zo belangrijk om te onthouden, te onthouden, te onthouden.

Het is zo belangrijk om te onthouden, het is zo belangrijk, het is zo belangrijk...