Зима - Идефикс

Вот так вот запросто — из человека в лед,

Слишком часто — тоже перебор.

Руки, остывая, уже не дарят тепла,

Когда твердеет сердце, твердеют и глаза.

Этот пустынный океан души

Съедает блуд и бодяженный гашиш,

Ты не на шиш не приблизишься, скажи,

Что дали тебе эти этажи?

Пластмассовое тепло пластмассовых рук,

Тонкая грань — любовник и друг,

Чуть ниже, чем надо, чуть ближе к костру,

Где-то в третьем часу, когда соседи уснут.

Знаешь, тебе больше не быть принцессой

Написанной пьесы, задолго до прессы,

Только ты и это рваное кресло,

Как и ты, забытое кем-то.

Юность путает любовь с сексом,

Эти движения так далеки от сердца,

Руки, остывая, уже не дарят тепла,

Теперь и ты навсегда — зима…

Gewoon zo, gemakkelijk - van een persoon naar ijs,

Te vaak is te veel.

Handen, afkoelen, geven geen warmte meer,

Wanneer het hart verhardt, doen de ogen dat ook.

Deze verlaten oceaan van de ziel

Eet ontucht en doorweekte hasj,

Je komt niet in de buurt, vertel me

Wat hebben deze vloeren je opgeleverd?

De plastic warmte van plastic handen,

Fijne lijn - minnaar en vriend,

Iets lager dan nodig, iets dichter bij het vuur,

Ergens rond drie uur, als de buren slapen.

Je weet dat je geen prinses meer kunt zijn

Geschreven toneelstuk, lang voor de pers

Alleen jij en deze gescheurde stoel

Zoals jij, vergeten door iemand.

Jeugd verwart liefde met seks,

Deze bewegingen zijn zo ver van het hart

Handen, afkoelen, geven geen warmte meer,

Nu ben je voor altijd - winter ...