Отпусти - Идефикс

Ему плевать: круголя или море из слез,

Будто игра в любовь, будто бы всерьез.

Прыгать под откос, но не видеть звезд

Или равнодушие в тебе растопить лед.

Не то чтоб меня прет от этого всего,

Верю, время перетрет, выкинет его.

Словно на распутье, выбирай сама

Между трахом и правом называться мама.

Ребенку все равно, кого ты метишь в папы

Повезет ли?

Или сотый раз на грабли?

Надо ли напоминать о прошлом?

Тошно,

Можно, но не нужно — я не нарочно.

Время крошит зубы, рисуя морщины

Однажды мой малыш станет мужчиной.

Сынок, всего один вопрос, ведь правда

Он никогда не заменит тебе папу?!

Отпусти, давай останемся людьми

Хоть и не просто простить.

Остыну я, остынешь ты Общее на всю жизнь — это наш сын.

Отпусти, давай останемся людьми

Хоть и не просто простить.

Остыну я, остынешь ты Общее на всю жизнь — это наш сын.

Не нам судить — на небесах рассудят,

Отец, прости меня.

Мы ведь просто люди.

Знай, я в ответе за эти судьбы,

Но ты же видел сам все эти будни.

Веришь, как в аду гореть заранее

Когда между двумя такое расстояние.

Когда дюбовь это всего лишь перемирие,

И я иду на грех, отец — прости меня.

Ему плевать: круголя или море из слез,

Будто игра в любовь, будто бы всерьез.

Прыгать под откос, но не видеть звезд

Или равнодушие в тебе растопить лед.

Отпусти, давай останемся людьми

Хоть и не просто простить.

Остыну я, остынешь ты Общее на всю жизнь …

Отпусти, давай останемся людьми

Хоть и не просто простить.

Остыну я, остынешь ты Общее на всю жизнь — это наш сын.

Отпусти, давай останемся людьми

Хоть и не просто простить.

Остыну я, остынешь ты Общее на всю жизнь это наш сын.

Het maakt hem niet uit: rond of een zee van tranen,

Als een spel van liefde, zoals serieus.

Spring bergafwaarts, maar zie de sterren niet

Of onverschilligheid zal het ijs in je doen smelten.

Het is niet dat ik ziek ben van dit alles,

Ik geloof dat de tijd zal rafelen, gooi het weg.

Kies als op een kruispunt voor jezelf

Tussen neuken en het recht om moeder genoemd te worden.

Het maakt het kind niet uit wie je als vader markeert

Zal het werken?

Of de honderdste keer op een hark?

Moet ik herinnerd worden aan het verleden?

Ziek voelen

Het is mogelijk, maar niet noodzakelijk - ik heb het niet met opzet gedaan.

De tijd laat de tanden afbrokkelen en trekt rimpels

Op een dag zal mijn baby een man zijn.

Zoon, slechts één vraag, het is waar

Hij zal je vader nooit vervangen?!

Laat los, laten we menselijk zijn

Het is echter niet gemakkelijk om te vergeven.

Ik zal afkoelen, jij zult afkoelen. Gemeenschappelijk voor al het leven is onze zoon.

Laat los, laten we menselijk zijn

Het is echter niet gemakkelijk om te vergeven.

Ik zal afkoelen, jij zult afkoelen. Gemeenschappelijk voor al het leven is onze zoon.

Het is niet aan ons om te oordelen - zij zullen oordelen in de hemel,

Vader, vergeef me.

We zijn gewoon mensen.

Weet dat ik verantwoordelijk ben voor dit lot,

Maar je hebt zelf al die alledaagse dingen gezien.

Geloof je hoe je van tevoren in de hel kunt branden?

Als er zo'n afstand tussen de twee is.

Wanneer liefde slechts een wapenstilstand is

En ik ga zondigen, vader - vergeef me.

Het maakt hem niet uit: rond of een zee van tranen,

Als een spel van liefde, zoals serieus.

Spring bergafwaarts, maar zie de sterren niet

Of onverschilligheid zal het ijs in je doen smelten.

Laat los, laten we menselijk zijn

Het is echter niet gemakkelijk om te vergeven.

Ik zal afkoelen, jij zult afkoelen Common voor het leven ...

Laat los, laten we menselijk zijn

Het is echter niet gemakkelijk om te vergeven.

Ik zal afkoelen, jij zult afkoelen. Gemeenschappelijk voor al het leven is onze zoon.

Laat los, laten we menselijk zijn

Het is echter niet gemakkelijk om te vergeven.

Ik zal afkoelen, jij zult afkoelen. Gemeenschappelijk voor al het leven is onze zoon.