Не родной - Идефикс

Не родной, но всё же мой город,

Да, я молод, но здесь уже навидался многого.

Город, где курят ради перерыва на работе,

Употребляют, дабы следовать моде.

Вроде умные все, вроде местные все…

Во всей красе тебе лицо нашей столицы.

Здесь арбузов больше, чем на всём Кавказе,

На рынках ты брат, друг… странно, не правда ли?

Хотя, мало ли, тут джентльмены с комплиментами:

Шлюх зовут путанами, наркоманов — растаманами,

Пидоров — геями, а сумасшедших — гениями!

И это поколение нас всех когда-нибудь заменит…

Дети смотрят мультики, вернее их подобие:

Бивиса и Батхеда, Пикачу, Спанчбоба…

И тому подобное.

И все читают книги из цехов

Таджиков, пашущих на Донцову.

Цоя помнят все, Высоцкого уже меньше,

Сложнее с Окуджавой, а классикой вообще не блещят.

Но это, в основном, молодежь конечно —

Золотая, спортивная стариков надежда…

Не родной, но всё же мой город,

Перекресток всех путей и дорог,

Семь высоток и знакомые переулки —

Круглые сутки нескончаемый поток.

Здесь пахнет перегаром, выхлопными газами…

Что еще надо?

Ах да, биотуалетами,

Газетами, вредными общепитами,

Людьми без определённого места жительства…

А с утра и до упора — суета и пробки.

Женщинам покупки — мужикам сумки.

Бутики, топики, «покупайте куртки!».

Ночь попойки, а завтра на «сутки».

Не любят приезжих, сами же приезжие…

В метро пахнет потом, а в автобусе все вежливые:

Наступил на ногу: «извините, ой, простите,

Я случайно бабушка, не материтесь!».

Милиция здесь делится на ментов и мусоров,

А если «палево" — милиционеров.

Это город возможностей превзойти себя…

Москва, честно, я так люблю тебя!

Не родной, но всё же мой город,

Перекресток всех путей и дорог,

Семь высоток и знакомые переулки —

Круглые сутки нескончаемый поток.

Niet inheems, maar toch mijn stad,

Ja, ik ben jong, maar ik heb hier al veel gezien.

De stad waar ze roken voor een pauze van het werk

Gebruikt om de mode te volgen.

Iedereen lijkt slim te zijn, iedereen lijkt lokaal te zijn ...

In al zijn glorie ben jij het gezicht van onze hoofdstad.

Er zijn hier meer watermeloenen dan in de hele Kaukasus,

Op de markten ben je een broer, een vriend... vreemd, niet?

Hoewel, je weet maar nooit, hier zijn heren met complimenten:

Hoeren worden prostituees genoemd, drugsverslaafden worden rastamans genoemd,

Fagots zijn homo's, en gekke mensen zijn genieën!

En deze generatie zal ons op een dag allemaal vervangen...

Kinderen kijken naar tekenfilms, of liever hun gelijkenis:

Beavis en Butthead, Pikachu, Spongebob...

Enzovoort.

En iedereen leest boeken van workshops voor

Tadzjieken ploegen op Dontsova.

Iedereen herinnert zich Tsoi, Vysotsky is al minder,

Het is moeilijker met Okudzhava, en ze schitteren helemaal niet met klassiekers.

Maar dit zijn natuurlijk vooral jonge mensen -

Gouden, sportieve oude mensen hoop ...

Niet inheems, maar toch mijn stad,

Kruispunt van alle paden en wegen,

Zeven wolkenkrabbers en bekende lanen -

De klok rond eindeloze stroom.

Het ruikt naar dampen, uitlaatgassen...

Wat doet het nog meer?

Oh ja, droge kasten,

Kranten, schadelijke openbare catering,

Mensen zonder vaste verblijfplaats...

En van 's morgens tot het einde - ijdelheid en files.

Winkelen voor vrouwen - tassen voor mannen.

Boetieks, topjes, "jacks kopen!".

Een avondje drinken, en morgen een "dagje".

Ze houden niet van bezoekers, maar de bezoekers zelf...

De metro ruikt naar zweet, maar iedereen in de bus is beleefd:

Stapte op mijn voet: "Het spijt me, oh, het spijt me,

Ik ben toevallig een grootmoeder, zweer niet!"

De politie is hier verdeeld in politie en vuilnis,

En als "fawn" - politieagenten.

Dit is een stad met mogelijkheden om jezelf te overtreffen...

Moskou, eerlijk gezegd, ik hou zoveel van je!

Niet inheems, maar toch mijn stad,

Kruispunt van alle paden en wegen,

Zeven wolkenkrabbers en bekende lanen -

De klok rond eindeloze stroom.