The Renegade - Ian & Sylvia

Up on the hillside policemen were climbing;

The ghosts of the night wind their fantasies did tell

Dark on the snow, with the blood drops a-drying

Slipped through cold fingers, the whiskey bottle fell

Kla-how-ya, mother, I leave you with your white man

I curse their church that tells us that our fathers were wrong

And I’ll hunt my own mowitch and I’ll drink my own whiskey

And I’ll sing until morning the old fashioned song

Fires of the potlatch are scattered in their ashes

Masache-tamanawis, the evil on remains

And our children cannot follow the old nor th new ways

And the poles of their fathers are rotting in the rain

Kla-how-ya, mother, I leave you with your white man

I curse their church that tells us that our fathers were wrong

And I’ll hunt my own mowitch and I’ll drink my own whiskey

And I’ll sing until morning the old fashioned song

Daylight came late over high coastal mountains

The renegade stood watching, his rifle by his side

Then he emptied his gun up into the pale yellow sunrise

And he ran down the hillside the to place where he died

Kla-how-ya, mother, I leave you with your white man

I curse their church that tells us that our fathers were wrong

And I’ll hunt my own mowitch and I’ll drink my own whiskey

And I’ll sing until morning the old fashioned song

Boven op de heuvel klommen politieagenten;

De geesten van de nachtwind vertelden hun fantasieën

Donker op de sneeuw, met de bloeddruppels drogend

Glipte door koude vingers, de whiskyfles viel

Kla-hoe-ja, moeder, ik laat je bij je blanke man

Ik vervloek hun kerk die ons vertelt dat onze vaders ongelijk hadden

En ik zal op mijn eigen mowitch jagen en ik zal mijn eigen whisky drinken

En ik zal tot de ochtend het ouderwetse lied zingen

Vuren van de potlatch zijn verstrooid in hun as

Masache-tamanawis, het kwaad op blijft

En onze kinderen kunnen niet de oude noch de nieuwe wegen volgen

En de palen van hun vaders rotten in de regen

Kla-hoe-ja, moeder, ik laat je bij je blanke man

Ik vervloek hun kerk die ons vertelt dat onze vaders ongelijk hadden

En ik zal op mijn eigen mowitch jagen en ik zal mijn eigen whisky drinken

En ik zal tot de ochtend het ouderwetse lied zingen

Het daglicht kwam laat over hoge kustbergen

De afvallige stond te kijken, zijn geweer aan zijn zijde

Toen leegde hij zijn pistool in de lichtgele zonsopgang

En hij rende de heuvel af naar de plaats waar hij stierf

Kla-hoe-ja, moeder, ik laat je bij je blanke man

Ik vervloek hun kerk die ons vertelt dat onze vaders ongelijk hadden

En ik zal op mijn eigen mowitch jagen en ik zal mijn eigen whisky drinken

En ik zal tot de ochtend het ouderwetse lied zingen