Brave Wolfe - Ian & Sylvia

I went to see my love, thinking to woo her

I sat down by her side, not to undo her

But when I looked on her my tongue did quiver

I could not speak my mind while I was with her

Love, here’s a diamond ring, long time I’ve kept it

All for your sake alone if you’ll accept it

When you this token view, think on the giver

Madame remember me or I’m undone forever

Then forth went this brave youth and crossed the ocean

To free America was his intention

He landed at Quebec with all his party

The city to attack, both brave and hearty

Montcalm and this brave youth together walk-ed

On the plains of Abraham like brothers talk-ed

Till each one took his post and did retire

Twas then these numerous hosts commenced their fire

The drums did loudly beat, with colors flying

The purple gore did stream, and men lay dying

Then shot from off his horse, fell that brave hero

We’ll long lament his loss that day in sorrow

He rais-ed up his head where the guns did rattle

And to his aid he said,"How goes the battle?"

«Quebec is all our own, they can’t prevent it»

He said without a groan, «I die contented»

I went to see my love, thinking to woo her

I sat down by her side, not to undo her

But when I looked on her my tongue did quiver

I could not speak my mind while I was with her

Ik ging naar mijn liefde, denkend om haar het hof te maken

Ik ging naast haar zitten, niet om haar ongedaan te maken

Maar toen ik naar haar keek, trilde mijn tong

Ik kon niet zeggen wat ik dacht toen ik bij haar was

Liefs, hier is een diamanten ring, ik heb hem lang bewaard

Allemaal voor jou alleen als je het accepteert

Wanneer je deze token bekijkt, denk dan aan de gever

Madame onthoud mij of ik ben voor altijd ongedaan gemaakt

Toen ging deze dappere jongen verder en stak de oceaan over

Het was zijn bedoeling om Amerika te bevrijden

Hij landde in Quebec met zijn hele gezelschap

De stad om aan te vallen, zowel moedig als stevig

Montcalm en deze dappere jongeling liepen samen

Op de vlakten van Abraham praatten als broers

Tot iedereen zijn post opnam en met pensioen ging

Toen begonnen deze talrijke gastheren hun vuur

De drums sloegen luid, met kleuren die vlogen

Het paarse bloed stroomde wel, en mannen lagen op sterven

Toen geschoten van zijn paard, viel die dappere held

We zullen die dag lang in verdriet om zijn verlies treuren

Hij hief zijn hoofd op waar de geweren ratelden

En om hem te helpen zei hij: "Hoe verloopt de strijd?"

«Quebec is helemaal van ons, ze kunnen het niet voorkomen»

Hij zei zonder een kreun: «Ik sterf tevreden»

Ik ging naar mijn liefde, denkend om haar het hof te maken

Ik ging naast haar zitten, niet om haar ongedaan te maken

Maar toen ik naar haar keek, trilde mijn tong

Ik kon niet zeggen wat ik dacht toen ik bij haar was