The Minstrel - Ian & Sylvia

I am the lonely minstrel, come reward me for my tale

All my comrades are insane or else they are in jail

And my story does not shame me, though my life is not the best

I have no respect for heroes, they are misfits like the rest

There’s no place

For a conqueror’s sword

In the mind of a man

Who is easily bored

There is no use to tell me what I hav or what I need

My greatest admiration are for mn who were deceased

And the lies that have contorted us are no excuse to lose

The precious time we have in life and everything we do

Every day

Makes no sense to say

That somebody else

Can make you lose your way

Never was another man

Given more than what you have

And if you find the one who has

He’ll trade his place with you just like that

Faster than the poet’s pen or a man with soldier’s gun

Are your daily thoughts and words and your fortunes, failures and your joys

There never was a time we could do the things that we do now

Things are upside down but the world seems much better somehow

And yet I do not feel so sad for those struck down without a reason

They have learned a way of life that only comes from a life of learning

Every piece of worth that we have come to worship and admire

Stands aloft beneath the cripple’s twisted bowel, pain and sorrow

Come and see

What the blind man sees

When he hears you speak

I hope you have enjoyed my song, listen one and all

To find that I have really told no tale to you at all

And I offer no apologies for anything I’ve done

For to see the end of useless things about us has begun

Then let us see

We were always free

We’re never alone

We never left home

Ik ben de eenzame minstreel, kom me belonen voor mijn verhaal

Al mijn kameraden zijn krankzinnig of ze zitten in de gevangenis

En mijn verhaal maakt me niet beschaamd, hoewel mijn leven niet het beste is

Ik heb geen respect voor helden, het zijn buitenbeentjes zoals de rest

Er is geen plaats

Voor het zwaard van een veroveraar

In de geest van een man

Wie verveelt zich snel

Het heeft geen zin om me te vertellen wat ik heb of wat ik nodig heb

Mijn grootste bewondering gaat uit naar mn die overleden zijn

En de leugens die ons hebben verwrongen, zijn geen excuus om te verliezen

De kostbare tijd die we hebben in het leven en alles wat we doen

Elke dag

Het heeft geen zin om te zeggen

dat iemand anders

Kan je de weg kwijt raken

Nooit was een andere man

Meer gegeven dan wat je hebt

En als je degene vindt die heeft

Hij ruilt zomaar zijn plaats met jou

Sneller dan de pen van de dichter of een man met soldatengeweer

Zijn uw dagelijkse gedachten en woorden en uw fortuinen, mislukkingen en uw vreugden?

Er was nooit een tijd dat we de dingen konden doen die we nu doen

De dingen staan ​​op zijn kop, maar de wereld lijkt op de een of andere manier veel beter

En toch voel ik me niet zo verdrietig voor degenen die zonder reden zijn neergeslagen

Ze hebben een manier van leven geleerd die alleen voortkomt uit een leven van leren

Elk stuk van waarde dat we zijn komen aanbidden en bewonderen

Staat hoog onder de verwrongen darm van de kreupele, pijn en verdriet

Kom en zie

Wat de blinde man ziet

Als hij je hoort praten

Ik hoop dat je van mijn nummer hebt genoten, luister een en al

Om erachter te komen dat ik je echt helemaal geen verhaal heb verteld

En ik bied geen excuses aan voor wat ik heb gedaan

Want het einde zien van nutteloze dingen over ons is begonnen

Laten we dan eens kijken

We waren altijd vrij

We zijn nooit alleen

We zijn nooit van huis geweest