Dallas Love Field - Henry Jamison

She sings of apple trees and blossoms

And she called me from Dallas Love Field

As the winter storm warning went on taunting me

When we met we were two bright eyed alcoholics

In the spring time of the year of our lord

As we glanced the gilded edges of our identities

Whatever the way

Of the lover’s lot

Black as the kettle’s the hypocrite pot

Often than more, more often than not

So come here baby

In the dark and out

Ridin' our bikes to the dive bar at the edge of town

Was it some shrill and false persona

That was leadin' me around?

Well my right hand offended me

But the left hand was waving free

Till it knocked me out

Did it?

Did it?

Did it?

Did it?

Did it?

Did it?

Did it?

Did it?

Crossed the street from the bar to the cathedral and we heard Vespers sung by

the choir

And in ghostly vestments we waltzed down the aisle

To be honest babe, I never saw you comin' no

Though I did believe the world to be a starry dome

Did it, did it, did it, I

So maybe we take the longer way

To a cosmic home, a place to stay

Spinning lanterns in a field until the end of days

Whatever the way

Of the lover’s lot

Black as the kettle’s the hypocrite pot

Often than more, more often than not

So come here baby

In the darkening hour

Ridin' our bikes to the dive bar at the edge of town

Was it some shrill and false persona

That was leadin' me around?

Well my right hand offended me

But the left hand was waving free

Till it knocked me out

Did it?

Did it?

Did it?

Did it?

Did it?

Did it?

Did it?

Did it?

Well my right hand offended me

So I bent down on bended knee

And I cut it off

Did I?

Did I?

Did I?

Did I?

Did I?

Did I?

Ze zingt van appelbomen en bloesems

En ze belde me vanuit Dallas Love Field

Terwijl de waarschuwing voor de winterstorm me bleef treiteren

Toen we elkaar ontmoetten, waren we twee helderziende alcoholisten

In de lente van het jaar van onze heer

Terwijl we naar de vergulde randen van onze identiteit keken

hoe het ook zij

Van het lot van de minnaar

Zwart als de ketel is de hypocriete pot

Vaak dan meer, vaker wel dan niet

Dus kom hier schat

In het donker en buiten

Met onze fietsen naar de duikbar aan de rand van de stad

Was het een schrille en valse persona?

Dat leidde me rond?

Nou, mijn rechterhand beledigde me

Maar de linkerhand zwaaide vrij

Tot het me knock-out sloeg

Deed het?

Deed het?

Deed het?

Deed het?

Deed het?

Deed het?

Deed het?

Deed het?

Steek de straat over van de bar naar de kathedraal en we hoorden Vespers gezongen door

het koor

En in spookachtige gewaden walsten we door het gangpad

Om eerlijk te zijn schat, ik heb je nooit zien aankomen nee

Hoewel ik geloofde dat de wereld een sterrenkoepel was

Deed het, deed het, deed het, ik

Dus misschien nemen we de langere weg

Naar een kosmisch huis, een plek om te verblijven

Lantaarns draaien in een veld tot het einde der dagen

hoe het ook zij

Van het lot van de minnaar

Zwart als de ketel is de hypocriete pot

Vaak dan meer, vaker wel dan niet

Dus kom hier schat

In het donker wordende uur

Met onze fietsen naar de duikbar aan de rand van de stad

Was het een schrille en valse persona?

Dat leidde me rond?

Nou, mijn rechterhand beledigde me

Maar de linkerhand zwaaide vrij

Tot het me knock-out sloeg

Deed het?

Deed het?

Deed het?

Deed het?

Deed het?

Deed het?

Deed het?

Deed het?

Nou, mijn rechterhand beledigde me

Dus ik bukte me op een gebogen knie

En ik sneed het af

Ik?

Ik?

Ik?

Ik?

Ik?

Ik?