Sempre, Sempre - Hélène Ségara

Si la tendresse et la poésie

Nous ont laissé leur nostalgie

Combien de ces choses avons nous perdu

Puisque tu es loin et n’y penses plus?

J’ai si mal sans toi

Tant pis si je ne guérissais pas

Car mes douleurs sont belles à mourir

Chaque fois qu’elles reviennent me dire

Sempre Sempre

Tant pis si pour toi c'était plus jamais

Tous ces mots que tu voulais jurer

Ces paroles qui faisaient espérer

Et qui m’ont brisée

Sempre Sempre

Quelques mots d’amour que tu m’as laissés

Si cet amour est tellement vrai

C’est un vide auquel je ne m’habitue pas

Dans mon âme il y a cet éclat

Cette lueur que l’on éteint jamais quand on a trop aimé

Quand on a trop aimé

J'écris ton nom quand la nuit bat

Quand l’obscurité est là

Dans le silence je prie, j’oublie tout de ce monde

Et je m’enfuis dans ces douleurs tellement profondes

Et tout c’qui nous sépare revient me hanter si fort

Comme ces petits rien qui font si mal

Me blessent en regret de cristal

Sempre, sempre

Quelques mots d’amour que tu m’as laissés

Si cet amour est tellement vrai

C’est un vide auquel je ne m’habitue pas

Dans mon âme il y a cet éclat

Qui revient s’allumer

Sempre, sempre

Quelques mots d’amour que tu m’as laissés

Quelques mots d’amour que tu m’as laissés

Dans mon âme il y a cet éclat

Cette lueur que l’on éteint jamais

Quand on a trop aimé

Als tederheid en poëzie

liet ons hun nostalgie

Hoeveel van deze dingen hebben we verloren?

Omdat je ver weg bent en er niet meer aan denkt?

Ik voel me zo slecht zonder jou

Jammer als ik niet genas

Omdat mijn pijnen mooi zijn om voor te sterven

Elke keer als ze terugkomen om het me te vertellen

Semper Semper

Jammer als het voor jou nooit meer was

Al die woorden die je wilde zweren

Deze woorden die hoop gaven

En wie heeft me gebroken?

Semper Semper

Een paar woorden van liefde die je me naliet

Als deze liefde zo waar is

Het is een leegte waar ik niet aan kan wennen

In mijn ziel is deze glans

Die gloed die je nooit uitdoet als je te veel hebt liefgehad

Toen we te veel liefhadden

Ik schrijf je naam als de nacht klopt

Wanneer de duisternis hier is

In de stilte bid ik, vergeet ik alles over deze wereld

En ik ren weg in deze pijn zo diep

En alles wat ons scheidt komt terug om me zo te achtervolgen

Zoals die kleine dingetjes die zoveel pijn doen

Doe me pijn in kristal spijt

Ooit ooit

Een paar woorden van liefde die je me naliet

Als deze liefde zo waar is

Het is een leegte waar ik niet aan kan wennen

In mijn ziel is deze glans

Wie komt er terug om op te lichten

Ooit ooit

Een paar woorden van liefde die je me naliet

Een paar woorden van liefde die je me naliet

In mijn ziel is deze glans

Deze gloed die we nooit uitzetten

Toen we te veel liefhadden